یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌ها، دروس، سخنرانی‌ها و مکتوبات حجت‌الاسلام حجت پناه‌زاده

یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌ها، دروس، سخنرانی‌ها و مکتوبات حجت‌الاسلام حجت پناه‌زاده

یادداشت‌های یک طلبه

امام رضا علیه‌السلام: «رحمت خدا بر آن بنده‏‌اى که امر ما را زنده گرداند (به این صورت که) تعالیم ما را فرا گیرد و آنها را به مردم بیاموزد؛ زیرا اگر مردم زیبایی‌هاى سخن ما را بدانند، بى‌گمان از ما پیروى می‌کردند». (عیون أخبار الرضا علیه‌‏السلام، ج1، ص307)

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پیوندها


یکی از فضائل اخلاقی، تواضع و فروتنی است؛ همچنان‌که یکی از رزائل اخلاقی، تکبر و گردن‌کشی است.

ثمرۀ تواضع، حکمت و عزت است؛ و ثمرۀ تکبر، جهل و ذلت است.

در روایتی از امام کاظم علیه‌السلام، این مطلب به‌صورت سه تمثیل زیبا به تصویر کشیده شده است:

 

تمثیل اول:

برای رشد گیاه، لازم است تا زمین مساعد و نرم باشد؛ ولی اگر زمین سخت و نامساعد باشد، گیاه رشد نخواهد کرد.

حکمت نیز در دل انسان فروتن و نرم خو رشد می‌کند، نه در دل سخت انسان متکبر و گردن‌کش.

حضرت امام کاظم علیه‌السلام این تمثیل را چنین بیان فرموده‌اند:

«إِنَّ الزَّرْعَ یَنْبُتُ فِی السَّهْلِ وَ لَا یَنْبُتُ فِی الصَّفَا فَکَذَلِکَ الْحِکْمَةُ تَعْمُرُ فِی قَلْبِ الْمُتَوَاضِعِ وَ لَا تَعْمُرُ فِی قَلْبِ الْمُتَکَبِّرِ الْجَبَّارِ»

به راستى که زَرع در دشت هموار و مساعد می‌روید و در سنگلاخ نمی‌روید؛ همین‌طور، حکمت در دل انسان فروتن به بار می‌نشیند و در دل انسان متکبّر زورگو بارور نمی‌شود؛

 

تمثیل دوم:

هرچیزی ابزازی لازم دارد و تا آن ابزار فراهم نشود، آن چیز محقق نمی‌شود. ابزار عقل وخرد نیز تواضع است؛ و ابزار جهل و نادانی، تکبر.

آن حضرت این تمثیل را چنین بیان فرمودند:

«لِأَنَّ اللَّهَ جَعَلَ التَّوَاضُعَ آلَةَ الْعَقْلِ وَ جَعَلَ التَّکَبُّرَ مِنْ آلَةِ الْجَهْلِ»

(حکمت در دل انسان فروتن به بار می‌نشیند و در دل انسان متکبر زورگو بارور نمی‌شود) زیرا خداوند فروتنى را ابزار خرد و تکبّر را ابزار نادانى ساخته است.

 

تمثیل سوم:

در مکان‌هایی که سقفِ بناء کوتاه است، انسان برای اینکه سرش به سقف نخورده و صدمه نبیند و در عین حال با داخل شدن در زیر بناء از سرما و گرما در امان بماند، باید سرش را خم کند. انسان هم اگر می‌خواهد روابط اجتماعی خودش عزت یافته و ذلیل نشود، باید تواضع نماید.

حضرت امام کاظم علیه السلام این مطلب را نیز چنین بیان می‌فرماید:

«أَ لَمْ تَعْلَمْ أَنَّ مَنْ شَمَخَ إِلَى السَّقْفِ‏ بِرَأْسِهِ‏ شَجَّهُ‏ وَ مَنْ خَفَضَ رَأْسَهُ اسْتَظَلَّ تَحْتَهُ وَ أَکَنَّهُ وَ کَذَلِکَ مَنْ لَمْ یَتَوَاضَعْ لِلَّهِ خَفَضَهُ اللَّهُ وَ مَنْ تَوَاضَعَ لِلَّهِ رَفَعَه‏»[1]

آیا نمى‏دانى هرکس سرش را به سقف بکوبد، سرش می‌شکند و هرکس سرش را به زیر آورد، سقف بر او سایه ‌افکنده و او را دربر می‌گیرد؟ همچنین است هرکس برای خداوند متعال فروتنى نکند، خداوند او را فرو می‌آورد؛ و هرکس برای خداوند فروتنى کند، خداوند او را رفعت می‌بخشد.



[1] تحف العقول ؛ ص396

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">