پاسخ قرآن به کسانی که ادعا می‌کردند خدا را دوست دارند
قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ[1]
(به آنان بگو اگر خدا را دوست دارید، پس مرا اطاعت کنید تا خداوند نیز شما را دوست بدارد و گناهان شما را بیامرزد و خداوند آمرزندۀ مهربان است)
گفته شده است که آیۀ فوق در مورد قومی از اهل کتاب نازل شده که ادعا می‌کردند «ما پروردگارمان را دوست داریم».[2]
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله مأمور می‌شود تا به آنان که چنین ادعای بزرگی را می‌کنند بگوید:
«اگر به راستی خدا را دوست دارید، پس مرا اطاعت کنید تا خداوند نیز شما را دوست داشت باشد و گناهان شما را بیامرزد و خداوند آمرزندۀ مهربان است».
احتجاج موجود در آیه چنین تبیین شده است که:
دوست داشن یک چیز اقتضا می‌کند که انسان هرآنچه متعلق به آن چیز است را دوست داشته باشد و خواسته‌های او را نیز به جا بیاورد.
بنابراین اگر کسی خدا را دوست دارد باید به شریعت او که که توسط انبیاء الهی به انسان عرضه شده است نیز متدین شود.
از آنجا که رسول خدا صلی الله علیه و آله خاتم پیامبران است و دین او کامل‌ترین دین‌ها است، لازمۀ دوست داشتن خداوند، دوست داشتن آخرین رسول او و اطاعت از شریعت او است.[3]
فقرۀ «فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ» بیانگر نتیجۀ اطاعت از رسول خدا صلی الله علیه و آله و به عبارت دیگر نتیجۀ دوست داشتن واقعی خداوند است و آن این که:
اگر انسان با اطاعت از پیامبر خدا محبت خود به خدا را نشان دهد، خدا او را دوست خواهد داشت و اگر خدا کسی را دوست داشته باشد گناهان او را می‌آمرزد.