شش پیام خداوند به بندگان
خداوند در قرآن کریم چندبار پیامبرش را مأمور کرده تا پیام‌هایی را به بندگانش برساند:
1. نزدیکی به بندگان
وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْیَسْتَجیبُوا لی وَ لْیُؤْمِنُوا بی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ [1]
هنگامی‌که بندگانم ازتو دربارۀ من سؤال کنند (بگو) من نزدیکم؛ دعاى دعاکننده را هنگامی‌که مرا میخواند پاسخ میگویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند وبه من ایمان بیاورند تا راه یابند.
2. نماز و انفاق
قُلْ لِعِبادِیَ الَّذینَ آمَنُوا یُقیمُوا الصَّلاةَ وَ یُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِیَةً مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خِلالٌ [2]
به بندگان من که ایمان آورده اند بگو نماز را برپا دارند وازآنچه به آنها روزى داده ایم پنهان وآشکار انفاق کنند، پیش ازآنکه روزى فرارسد که نه درآن خریدوفروش است ونه دوستى.
3. آمرزش
نَبِّئْ عِبادی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحیمُ [3]
بندگانم را آگاه کن که من بخشندۀ مهربانم.
4. گفتار نیک
قُلْ لِعِبادی یَقُولُوا الَّتی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوًّا مُبیناً [4]
به بندگانم بگو سخنى بگویند که بهترین باشد؛ چراکه شیطان (به‌وسیلۀ سخنان نامناسب) میان آنها فتنه و فساد میکند؛ به‌راستی‌که شیطان همواره دشمن آشکار انسان بوده است.
5. کردار نیک
قُلْ یا عِبادِ الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذینَ أَحْسَنُوا فی هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةٌ وَ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَةٌ إِنَّما یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسابٍ [5]
بگو اى بندگان من که ایمان آورده اید! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهیزید. براى کسانى که دراین دنیا نیکى کرده اند پاداش نیکى است؛و زمین خدا وسیع است (اگر تحت‌فشار کفار بودید مهاجرت کنید) که صابران پاداش خود را بی حساب دریافت میکنند.
6. بشارت
فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذینَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْبابِ[6]
بندگان مرا بشارت‌ده؛ همانها که سخنان را میشنوند و ازنیکوترین آنها پیروى میکنند؛ آنان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده وآن‌ها خردمندان‌اند.[7]