جنگی طولانی مدت که در سایۀ اسلام به دوستی مبدل شد
تألیف قلوب مسلمانان نسبت به یکدیگر، از بزرگترین ثمرات اسلام است؛ به طوری که مسلمانان را از هر قوم و نژادی باشند در زیر پرچم خود قرار داده و مسلمانان راستین را نسبت به هم مهربان کرده است.
قبیلۀ أوس و خزرج نمونۀ بارز از این مسلمانان بودند.
این دو قبیله که در زمان جاهلیت جنگ و خونریزی های طولانی مدتی داشتند، هنگامی که مسلمان شدند کینه هایشان را نسبت به همدگیر از دل زدودند و جمعیت انصار رسول خدا صلی الله علیه و آله را در مدینه تشکیل دادند؛ بطورى که سیصد و سیزده نفر رزمندگان بدر که حدود هشتاد نفر از مهاجران و بقیه از انصار بودند، ارتشى کوچک اما متحد و نیرومند تشکیل دادند و دشمن با آن همه سلاح و نفرات را شکست دادند.[1]
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
«وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً»[2]
(نعمت خدا را بر خود را به یاد بیاورید که چگونه دشمن یکدیگر بودید و او میان دلهاى شما الفت ایجاد کرد و به برکتِ نعمتِ او با یکدیگر برادر شدید)
