لقب زیبایی که به پدر رسو ل خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله داده بودند
حضرت عبدالمطلب ده پسر و شش دختر داشت که برگزیدۀ آنها عبداللّه بود، و او و ابو طالب و زبیر مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عایذ بن عمران بن مخزوم بود.[1]
در کتب تاریخی دربارۀ حسن و جمال حضرت عبدالله علیه‌السلام (پدر رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله)، کلام زیبای نقل شده است و آن اینکه:
«لم یکن فی زمانه أجمل منه و لا أکمل و لا أبهى من عبد الله أبی رسول الله ص و کان إذا مر بالناس یرون فی وجهه النور و یشمون منه رائحة المسک الأذفر و الکافور و العنبر و إذا مر باللیل أضاءت من نوره الحنادس[2] و الظلام»[3]
در زمان عبدالله بن عبدالمطلب کسی در حسن و جمال و در نورانیت و در کمال برتر نبود. وقتی عبدالله در روز از کنار مردم مى گذشت بوى مشک و عنبر از وى استشمام مىکرد و اگر درهنگام شب از کنار مردم مىگذشت، از نورش تاریکی‌ها روشن مى گردید؛ به همین خاطر بود که اهل مکه او را «مصباح حرم» مى گفتند.