دلیل اینکه پدران و اجداد انبیاء و ائمه علیهم‌السلام تماماً مؤمن به خداوند یکتا بودند
مرحوم شیخ صدوق دربارۀ اعتقاد حقۀ شیعۀ دربارۀ ایمان پدر و اجداد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله و همچنین ایمان پدر حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«اعتقادنا فی آباء النبی أنّهم مسلمون من آدم إلى أبیه عبد اللّه و أنّ أباطالب کان مسلما، و امّه آمنة بنت وهب کانت مسلمة».[1]
اعتقاد ما دربارۀ پدر و اجداد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) این است که تمام آنها از حضرت آدم تا عبدالله که پدر رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود، تسلیم خداوند متعال بوده و به او ایمان داشتند – همچنین ابوطالب (عموی پیامبر ص و پدر حضرت علی علیه السلام) نیز مؤمن بود – و آمنه بنت وهب، مادر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز مؤمن بود.
مرحوم شیخ مفید نیز روایتی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل کرده که آن حضرت فرمودند:
«ما زلت أتنقل من أصلاب الطاهرین إلى أرحام المطهرات حتى أخرجنی الله تعالى فی عالمکم هذا»[2]
همواره خداوند مرا از صلب پدران پاک به رحم مادران پاک منتقل مى ساخت تا اینکه مرا به این دنیای شما آورد.
مرحوم شیخ مفید این روایت را دلیل بر طهارت آباء النبی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دانسته و چنین استدلال کرده که:
«فدل على أن آباءه کلهم کانوا مؤمنین إذ لو کان فیهم کافر لما استحق الوصف بالطهارة لقول الله تعالى "إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ" فحکم على الکفار بالنجاسة فلما قضى رسول الله ص بطهارة آبائه کلهم و وصفهم بذلک دل على أنهم کانوا مؤمنین»[3]
این روایت دلیل یر این است که پدر و اجداد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله تماماً مؤمن بودند؛ زیرا اگر در بین آنها شخص کافری هم بود، هیچ‌گاه رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله تمام پدرانشان را به طهارت توصیف نمی‌کردند؛ چراکه خداوند در قرآن کریم مشرکین و کفار را نجس دانسته و فرموده «إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نَجَسٌ»[4].
در روایتی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله چنین آمده که آن حضرت فرمودند:
«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى خَلَقَنِی وَ عَلِیّاً مِنْ نُورٍ وَاحِدٍ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ الْخَلْقَ بِخَمْسِمِائَةِ أَلْفِ عَامٍ فَکُنَّا نُسَبِّحُ اللَّهَ وَ نُقَدِّسُهُ فَلَمَّا خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى آدَمَ قَذَفَ بِنَا فِی صُلْبِهِ ... ثُمَّ نَقَلَنَا مِنْ صُلْبِهِ فِی الْأَصْلَابِ الطَّاهِرَاتِ إِلَى الْأَرْحَامِ الطَّیِّبَةِ فَلَمْ نَزَلْ کَذَلِکَ حَتَّى أَطْلَعَنِی اللَّهُ تَعَالَى مِنْ ظَهْرٍ طَاهِرٍ وَ هُوَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَاسْتَوْدَعَنِی خَیْرَ رَحِمٍ وَ هِیَ آمِنَةُ ثُمَّ أَطْلَعَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى عَلِیّاً مِنْ ظَهْرٍ طَاهِرٍ وَ هُوَ أَبُو طَالِبٍ وَ اسْتَوْدَعَهُ خَیْرَ رَحِمٍ وَ هِیَ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَد»[5]
همانا خداوند تبارک و تعالى من و على (علیه‌السلام) را از یک نور پانصد هزار سال پیش از آنکه خلق را بیافریند آفریده است و ما خداى را تسبیح و تقدیس مىکردیم؛ و چون خداوند آدم را آفرید، ما را در صلب او افکند. سپس از نسل او به اصلاب پاک و رحم‌هاى پاکیزه منتقل شدیم و همواره چنین بودیم تا خداوند متعال مرا در صلب پاک عبد الله و بهترین رحم، یعنى رحم آمنه، مستقر فرمود و خداوند متعال على را در صلب پاک ابوطالب و رحم پاک فاطمه دختر اسد قرار داد.
از این قبیل روایات و همچنین از کلام امثال شیخ صدوق که فرمود «و أنّ أباطالب کان مسلماً» استفاده می شود که پدر و مادر حضرت علی علیه‌السلام نیز مؤمن بود؛ همچنان‌که روایت‌ها و گزارش‌های تاریخی متعدد نیز به روشنی دال بر این مطلب است. با توجه به این مطلب و با توجه به اینکه اجداد حضرت علی علیه‌السلام و ائمه معصومین علیهم‌السلام که او اولاد ایشان هستند، همان اجداد رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله است، چنین می‌گوییم که پدران و اجداد انبیاء و ائمه دوازده‌گانه علیهم‌السلام تماماً مؤمن به خداوند یکتا بودند.