جایگاه علمی امام صادق علیه‌السلام در نزد موافقین و مخالفین
«ابن أبی لیلى» همان قاضی معروف است که نام کاملش عبارت است از «محمد بن عبد الرحمن بن أبی لیلى الأنصاری». او مدتی طولانی از طرف بنی‌امیه و بنی‌العباس بین مسلمانان قضاوت می‌کرد.[1]
از نُوحِ بْنِ دَرَّاج روایت شده که از ابن أبی لیلى سؤال کرد:
«أَ کُنْتَ تَارِکاً قَوْلًا قُلْتَهُ أَوْ قَضَاءً قَضَیْتَهُ لِقَوْلِ أَحَدٍ»: آیا امکان دارد از سخنی که گفته ای یا قضاوتی که نموده ای، به خاطر سخن شخصی صرف نظر کنی؟
ابن أبی لیلى جواب داد:
«لَا إِلَّا رَجُلٍ وَاحِدٍ»: نه؛ مگر به واسطۀ سخن یک نفر.
نوح بن دراج پرسید: آن شخص کیست که به خاطر سخن او رأی خودت را تغییر می‌دهی؟
ابن أبی لیلى جواب داد: «جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ علیه السلام»[2]
این روایت، حکایت از جایگاه برتر علمی امام صادق علیه‌السلام در نزد موافقین و مخالفین دارد؛ به طوری که حتی قاضیان منسوب از طرف بنی‌امیه و بنی‌العباس هم تحت تأثیر آراء و نظرات آن حضرت قرار گرفته می‌گرفتند.