یکی از آثار مخرّب «غیبت کردن»
غیبت کردن پشت سر شخص مؤمن، از گناهان بزرگ محسوب می‌شود.[1]
یکی از آثار مخرّب «غیبت» این است که باعث از بین رفتن حسنات انسان می‌شود؛ همان حسناتی که چه‌بسا انسان برای به دست آوردن آن ثواب‌ها، خود را به زحمت انداخته بود.
از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده که فرمودند:
«مَا النَّارُ فِی الْیُبْسِ بِأَسْرَعَ مِنْ الْغِیبَةِ فِی حَسَنَاتِ الْعَبْد»[2]
آتش در از بین بردن حسنات از غیبت خشک‌کننده‌تر نیست. (یعنی همانطور که آتش رطوبت را خشک میکند، غیبت کردن نیز ثواب‌هایی که انسان به دست آورده را از بین می‌برد؛ بلکه در از بین بردن ثواب‌ها، غیبت از آتش قوی‌تر است)!
روایت شده که مردی به دیگری گفت: به من خبر رسیده که پشت سر من غیبت کرده ای!
شخص غیبت کننده جواب داد: ببین منزلت تو در نزد من چقدر است که من اختیار حسنات خودم را به تو داده ام[3] (و در اثر غیبت کرن تو، ثواب‌هایی که به دست آورده‌ام را به حساب تو نوشته‌اند)!