یکی از فضائل سومین نائب خاص امام زمان (ع)
یکی از نواب اربعۀ حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، «حسین بن روح نوبختی» بود.
شیخ طوسی رحمه الله در فضیلت این نائب خاص امام زمان علیه‌السلام حکایت جالبی را نقل کرده است؛ با این بیان که:
از ابوسهل نوبختی[1] سؤال کردند: «چطور شد که حسین بن روح نائب امام زمان علیه السلام شد و تو نشدى»؟!
ابوسهل پاسخ داد:
«هُمْ أَعْلَمُ وَ مَا اخْتَارُوهُ وَ لَکِنْ أَنَا رَجُلٌ أَلْقَى الْخُصُومَ وَ أُنَاظِرُهُمْ وَ لَوْ عَلِمْتُ بِمَکَانِهِ کَمَا عَلِمَ أَبُو الْقَاسِمِ وَ ضَغَطَتْنِی الْحُجَّةُ [عَلَى مَکَانِهِ] لَعَلِّی کُنْتُ أَدُلُّ عَلَى مَکَانِهِ وَ أَبُو الْقَاسِمِ فَلَوْ کَانَتِ الْحُجَّةُ تَحْتَ ذَیْلِهِ وَ قُرِّضَ بِالْمَقَارِیضِ مَا کَشَفَ الذَّیْلَ عَنْهُ أَوْ کَمَا قَالَ»[2]
ائمه طاهرین علیهم السلام بهتر می‌دانند چه کسى را به این سمت (نیابت) برگزینند. من مردى هستم که دشمنان شیعه را ملاقات نموده و با آن‌ها در امور اعتقادى مناظره می‌کنم. اگر من مانند ابو القاسم (حسین بن روح) مکان امام زمان علیه السلام را می‌شناختم، شاید در موقع مناظره براى اثبات مدعایم جاى آن حضرت را به دیگران نشان می‌دادم؛ ولى ابوالقاسم اگر بر فرض امام در زیر دامنش باشد و ابوالقاسم را با قیچى پاره پاره کنند، دامنش را نمىگشاید که دشمن امام آن حضرت را ببینند!
این گزارش تاریخی علاوه بر اینکه بر ویژگیهای خاص نائب امام زمان علیه‌السلام و حافظ سر بودن او دلالت می‌کند، حکایت از بزرگواری علماء راستین شیعه و وارستگی آنان از حب جاه و مقام دارد.