رجبیّون جه کسانی هستند؟

دربارۀ فضیلت روزه گرفتن در ماه رجب روایات بسیاری وارد شده است و ثواب‌هایی که برای روزه گرفتن در این ماه ولو برای یک یا دو یا سه روز عاید انسان می‌شود، بسی گران‌بها و سنگین شمرده شده است. تا جایی که انسان در روز قیامت مورد خطاب «أَیْنَ‏ الرَّجَبِیُّونَ» قرار می‌گیرد.

 

از امام صادق علیه‌السلام روایت‌شده که فرمودند:

إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَیْنَ‏ الرَّجَبِیُّونَ؟

وقتی روز قیامت فرابرسد، سروشى از درون عرش ندا مى ‏دهد «رجبى ‏ها کجایند؟»

فَیَقُومُ أُنَاسٌ یُضِی‏ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِیجَانُ الْمُلْکِ مُکَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْیَاقُوتِ مَعَ کُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَمِینِهِ وَ أَلْفُ مَلَکٍ عَنْ یَسَارِهِ یَقُولُونَ هَنِیئاً لَکَ کَرَامَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَا عَبْدَ اللَّهِ.

در این هنگام گروهى برمى ‏خیزند که چهره های‏شان براى مردم محشر مى ‏درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آکنده از مروارید و یاقوت است. همراه هر یک از ایشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ایستاده ‏اند و به او مى‏گویند اى بنده خدا! کرامت خداوند بر تو گوارا باد!

فَیَأْتِی النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِی وَ إِمَائِی وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَأُکْرِمَنَّ مَثْوَاکُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَاکُمْ [عَطَایَاکُمْ‏] وَ لَأُوتِیَنَّکُمْ‏ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِینَ‏ إِنَّکُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِی فِی شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِکَتِی أَدْخِلُوا عِبَادِی وَ إِمَائِی الْجَنَّةَ.

پس از جانب خداوند جلّ جلاله ندا مى‏آید: که اى بندگان و کنیزکان من! سوگند به عزت و جلال خودم جایگاه شما را گرامى می‌دارم و عطاى شما را فراوان قرار مى‏ دهم و غرفه‏ هایى از بهشت به شما ارزانى مى‏ دارم که از زیر آن جوى ‏ها جارى است و جاودانه در آن خواهید بود و پاداش عمل‏ کنندگان چه نیکوست. شما براى من در ماهى روزه مستحبى گرفتید که حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب کرده ‏ام. اى فرشتگان من! این بندگان و کنیزان مرا به بهشت داخل کنید.

سپس امام صادق علیه‌السلام اضافه فرمودند:

هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَیْئاً وَ لَوْ یَوْماً وَاحِداً فِی [مِنْ‏] أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ‏.

این پاداش کسى است که در ماه رجب روزه بگیرد، هرچند آن روز که روزه می‌گیرد، یک روز از اول یا وسط یا آخر آن باشد.

(فضائل الأشهر الثلاثة ؛ محمد بن على ابن بابویه ؛ ص31)