آیه‌ای که حضرت مهدی علیه‌السلام هنگام ولادت خواندند ...
از بانوی بزرگوار حضرت حکیمه دختر امام جواد علیه‌السلام روایت شده که:
وقتی حضرت مهدی علیه‌السلام متولد شدند امام حسن عسکری علیه‌السلام به او خطاب کردند:
«یَا بُنَیَّ انْطِقْ بِقُدْرَةِ اللَّهِ»: ای فرزندم! با قدرت الهى سخن بگو!
در این هنگام آن نوزاد عزیز به خداوند استعاذه نمود (اعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ گفت) و سپس این آیات را تلاوت کرد:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَ نُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلىَ الَّذِینَ اسْتُضْعِفُواْ فىِ الْأَرْضِ وَ نجَْعَلَهُمْ أَئمَّةً وَ نجَْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ وَ نُمَکِّنَ لهَُمْ فىِ الْأَرْضِ وَ نُرِىَ فِرْعَوْنَ وَ هَامَانَ وَ جُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا کَانُواْ یحَْذَرُون»1
(ما مىخواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روى زمین قرار دهیم و حکومتشان را در زمین پابرجا سازیم و به فرعون و هامان و لشکریانشان، آنچه را از آنها [بنی‌اسرائیل] بیم داشتند نشان دهیم)
آنگاه بر رسول خدا صلى اللَّه علیه وآله و امیرالمؤمنین و یک‌یک ائمه علیهم‌السلام تا پدرش درود فرستاد.2
آیۀ شریفۀ فوق نقشه اى را که فرعون براى بنی‌اسرائیل در سر مىپروراند تصویر نموده است و آن نقشه این بود که از بنی‌اسرائیل حتى یک نفر در روى زمین باقى نگذارد؛ ولی ارادۀ الهى به این تعلق گرفته بود که آنان را از زیر یوغ وى نجات دهد.3
البته آیات فوق، هرگز سخن از یک برنامه موضعى و خصوصى مربوط به بنی‌اسرائیل نمىگوید؛ بلکه بیانگر یک قانون کلى است براى همه اعصار و قرون و همه اقوام و جمعیت‌ها. این بشارتى است براى همه انسان‌های آزاده و خواهان حکومت عدل و داد و برچیده شدن بساط ظلم و جور.
نمونه اى از تحقق این مشیت الهى، حکومت بنی‌اسرائیل و زوال حکومت فرعونیان بود و نمونه کامل‌ترش حکومت رسول خدا صلی الله علیه وآله ویارانش بعد از ظهور اسلام بود و نمونه گسترده تر آن ظهور حکومت حق و عدالت در تمام کرۀ زمین به‌وسیلۀ حضرت مهدى (ارواحنا له الفداء) است.4
هم چنانکه از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت شده که دربارۀ آیۀ فوق (وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ ...) فرمودند:
«هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ (علیهم‌السلام) یَبْعَثُ اللَّهُ مَهْدِیَّهُمْ بَعْدَ جَهْدِهِمْ فَیُعِزُّهُمْ وَ یُذِلُّ عَدُوَّهُمْ»5
اینان که در زمین ضعیف گشته اند آل محمد علیهم‌السلام هستند که خداوند مهدى آنها را برانگیزد تا آنان را عزیز و دشمنانشان را ذلیل گرداند.
پی‌نوشت:
1. سورۀ قصص؛ آیۀ 5 و 6
2. الغیبة، کتاب الغیبة للحجة؛ مرحوم شیخ طوسی؛ ص: 236
3. المیزان فی تفسیر القرآن؛ ج16؛ ص 9
4. تفسیر نمونه، ج16، ص: 17