برگزیده‌ای از تعالیم چهارصد پیامبر که لقمان حکیم به فرزندش آموخت
از جمله وصایای لقمان حکیم به فرزندش که در برخی از کتب روایی ذکر شده، این کلمات است که فرمود:
«یا بنیّ إعلم إنّی خدمت اربعمأة نبى و أخذت من کلامهم اربع کلمات و هی: إذا کنت فی الصلاة فاحفظ قلبک، إذا کنت علی المائدة فاحفظ حلقک، و إذا کنت فى بیت الغیر فاحفظ عینک، و إذا کنت بین الخلق فاحفظ لسانک»[1]
اى پسر عزیزم! من چهارصد پیامبر را خدمت کردم و از گفتار آنان چهار سخن را برگزیدم:
1. هنگامى که در نماز هستی، (حضور) قلبت را حفظ کن.
2. هنگامى که در کنار سفره نشستى، گلویت را (از مال حرام و از پرخوری) حفظ کن.
3. هنگامى که به خانۀ دیگران رفتى، چشم خود را (از نگاه به ناموس و اسرار خانۀ آنان) حفظ کن.
4. و هنگامى که در میان انسان‌ها رفتى، زبانت را (از غیبت، تهمت، فاش کردن راز، آزار آنان و ...) حفظ کن.
این چهار حکمت، برگزیدۀ سخنان چهارصد پیامبر[2] است که حضرت لقمان حکیم به فرزندش سفارش کرد و از آنجا که سخنان انبیاء تماماً مایۀ هدایت و رستگاری است، معلوم می‌شود که برگزیدۀ کلمات آنان چه نقشی در سعادت آنسان دارد؛ مخصوصاً اگر این کلمات به انتخاب و سفارش انسان حکیمی باشد خداوند در قرآن کریم دربارۀ او می‌فرماید: «وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ الْحِکْمَةَ ...»[3] (و به راستى که ما به لقمان حکمت را آموختیم ...).