راز پینه‌ای که در بدن امام زین العابدین علیه‌السلام بسته شده بود
اهل‌بیت علیهم‌السلام مظهر اتم جود و کرم خداوند هستند.
در زندگی بابرکت هر یک از این بزرگواران، می‌توان نمونه‌های فراوانی از این بخشش و احسان را مشاهده کرد.
سیره عملی حضرت سیدالساجدین زین العابدین امام سجّاد علیه‌السلام در رسیدگی به نیازمندان نیز در روایات متعددی نقل‌شده است.
از امام باقر علیه‌السلام روایت‌شده که در مورد پدرشان امام زین‌العابدین علیه‌السلام فرمودند:
کَانَ ع لَیَخْرُجُ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ فَیَحْمِلُ الْجِرَابَ عَلَى ظَهْرِهِ وَ فِیهِ الصُّرَرُ مِنَ الدَّنَانِیرِ وَ الدَّرَاهِمِ وَ رُبَّمَا حَمَلَ عَلَى ظَهْرِهِ الطَّعَامَ أَوِ الْحَطَبَ حَتَّى یَأْتِیَ بَاباً بَاباً فَیَقْرَعُهُ ثُمَّ یُنَاوِلُ مَنْ یَخْرُجُ إِلَیْهِ وَ کَانَ یُغَطِّی وَجْهَهُ إِذَا نَاوَلَ فَقِیراً لِئَلَّا یَعْرِفَهُ فَلَمَّا تُوُفِّیَ (علیه السّلام) فَقَدُوا ذَلِکَ فَعَلِمُوا أَنَّهُ کَانَ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ (علیه‌السلام).
آن حضرت در شب‌های تار بیرون می‌رفت و کیسههاى دینار و درهم بر دوش می‌کشید و گاهى خوراکى و یا هیزم بر پشت می‌گرفت؛ تا آنکه یک‌یک در خانه ها را می‌کوبید و آنچه را که بر دوش داشت به دست آن‌کس که در را می‌گشود می‌داد و هرگاه به فقیر چیزى می‌داد صورت خود را مى پوشید که او را نشناسد؛ و وقتی آن حضرت وفات کرد و این کار را از کسى ندیدند، دانستند آنکه این کار می‌کرد على بن الحسین علیه‌السلام بود.
وَ لَمَّا وُضِعَ (علیه السّلام) عَلَى الْمُغْتَسَلِ نَظَرُوا إِلَى ظَهْرِهِ وَ عَلَیْهِ مِثْلُ رُکَبِ الْإِبِلِ مِمَّا کَانَ یَحْمِلُ عَلَى ظَهْرِهِ إِلَى مَنَازِلِ الْفُقَرَاءِ وَ الْمَسَاکِین.[1]
و چون بدن شریف حضرت را بر محل غسل گذاشتند، پشت آن حضرت را مشاهده کردند که مانند زانوى شتر پینه بسته بود، ازبس‌که به خانه هاى فقراء و مساکین بار به دوش کشیده بود.
بهترین توصیف در بیان جود و کرم حضرت سیدالساجدین علیه‌السلام را در قصیده مشهور و بی‌نظیر فرزدق می‌توان مشاهده کرد. آنجا که می‌گوید:
مَا قَالَ لَا قَطُّ إِلَّا فِی تَشَهُّدِهِ
لَوْ لَا التَّشَهُّدُ کَانَتْ لَاؤُهُ نَعَم[2]
هرگز کلمه لا (نه) بر زبان نیاورد مگر در تشهد نماز؛ که اگر تشهد نبود، «لا»ی او نیز «نعم» (بله) می‌شد.
فرزدق با این تعبیر زیبا می‌خواهد بگوید که حضرت سجاد علیه‌السلام هرگز به سائلان و نیازمندان جواب ردّ ندادند.