باوجود برخی سران شیعه، چرا حضرت مسلم در کوفه تنها ماند؟

با ایجاد فضای رعب و تهدید توسط ابن زیاد و بیعت شکنی که از سوی مردم کوفه صورت گرفت، حضرت مسلم بن عقیل تنها ماند و غریبانه به شهادت رسید.

سؤال اینجاست که باوجود افرادی همچون «حبیب بن مُظاهِر» و «مُسلِم بن عِوسَجَة» در کوفه که از سران شیعیان کوفه و دارای ایمان راسخ و فضائل فراوانی بودند، چرا حضرت مسلم در کوفه بی‌پناه ماند و کسی به یاری‌اش نرسید؟

 

در جواب این سؤال باید بگوییم افرادی همچون حبیب بن مظاهر و مسلم بن عوسجة در جریان نهضت عاشورا امتحان خود را به‌خوبی پس دادند و این را در وفاداری خود به حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام و مسلم بن عقیل و نیز با ایثار و جان‌فشانی‌شان در روز عاشورا نشان دادند. لذا نمی‌توان غربت و تنهایی حضرت مسلم را ناشی کوتاهی این شخصیت‌ها دانست. بلکه برای این مسئله می‌توان احتمالات دیگری داد؛ مثلاً:

الف) احتمال دارد در زمان تنهایی مسلم، عمّال ابن زیاد رابطۀ این شخصیت‌ها با حضرت مسلم را قطع کرده و مانع از یاری‌رسانی به حضرت مسلم شده بودند.

ب) شاید در زمان تنهایی مسلم اصلاً ایشان در کوفه نبودند و برای یاری امام علیه‌السلام از کوفه خارج‌ شده بودند.

ج) احتمال دارد با توجه به شرایط پیش‌آمده، یاری این افراد نفعی به حال نهضت نداشت و مصلحت در حفظ جان این شخصیت‌ها برای ملحق شدن به امام علیه‌السلام بود.

 

 

برای مطالعۀ بیشتر مراجعه شود به:

تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهداء علیه‌السلام (مهدی پیشوایی و جمعی از تاریخ‌پژوهان)، ج1، ص569