ای بی‌وفا کوفیان!

مثل چنین روزهایی در کوفه ...

هرچقدر هم بازار مردانگی کساد بود، بازار آهنگران رونق داشت!

شمشیرهایی که قرار بود به روی امام امت کشیده شود،

نیزه‌هایی که بنا بود بر قلب بضعة الرسول (ص) فرو رود،

و نعل‌های تازه‌ای که می‌خواستند بر پیکر چاک‌چاک عزیز زهرا (س) بدوانند.

گویی این شهر همان کوفه‌ای نبود که پدر حسین علیه‌السلام در آن خلافت را به عدالت زینت داد!

گویا این شهر خطبه‌های حق‌طلبانه علی علیه‌السلام را فراموش کرده بود!

گویا این شهر شاهد مسکین‌نوازی و یتیم‌نوازی آل الله نبود!

جهالت و بی‌وفایی کوفیان روی هر چه زغال بود را سپید کرد.

بصیرت که نباشد مسلمانی بهتر این نمی‌شود!