برادران آخرالزمانی پیامبر (ص)

از امام باقر علیه‌السلام روایت شده که رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله روزى در میان جمعی از اصحاب دو بار فرمودند:

«اللَّهُمَّ لَقِّنِی إِخْوَانِی‏» (خداوندا! برادران مرا به من بنمایان).

اصحاب عرض کردند: یا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نیستیم؟ رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند:

«لَا إِنَّکُمْ أَصْحَابِی وَ إِخْوَانِی قَوْمٌ مِنْ آخِرِ الزَّمَانِ آمَنُوا بِی وَ لَمْ یَرَوْنِی لَقَدْ عَرَّفَنِیهِمُ اللَّهُ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُخْرِجَهُمْ مِنْ أَصْلَابِ آبَائِهِمْ وَ أَرْحَامِ أُمَّهَاتِهِمْ لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَى دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَى جَمْرِ الْغَضَا أُولَئِکَ‏ مَصَابِیحُ‏ الدُّجَى‏ یُنْجِیهِمُ‏ اللَّهُ‏ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَة‏»:

نه! شما اصحاب من هستید. برادران من مردمى در آخر الزمان هستند که به من ایمان مى‏آورند، با اینکه مرا ندیده ‏اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پیش از آنکه از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون بیایند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکى از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلمانى دشوارتر است. و یا مانند کسى است که پاره‏اى از آتش چوب درخت «غَضا» (درختى است که چوب آن از سخت‏ترین چوبهاست و آتش آن مدت زمانى میماند و خاموش نمی‌شود) را در دست نگاه دارد. آنها چراغ‌هاى شب تار می‌باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تیره و تارى نجات می‌دهد.

 

منبع: بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم، ج‏1، ص 84،؛ کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی؛ قم، چاپ دوم؛ 1404 ق