سه مصیبتی که انسان هر روز دچار آن می‌شود ولی از آنها پند نمی‌گیرد
مردى خدمت امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) رسید و از حال خود شکایت نمود.
امام فرمود: «مِسْکِینٌ ابْنُ آدَمَ لَهُ فِی کُلِ یَوْمٍ ثَلَاثُ مَصَائِبَ لَا یَعْتَبِرُ بِوَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ وَ لَوِ اعْتَبَرَ لَهَانَتْ عَلَیْهِ الْمَصَائِبُ وَ أَمْرُ الدُّنْیَا»
(بیچاره فرزند آدم هر روز گرفتار سه مصیبت است که از یکى آنها پند و عبرت نمی‌گیرد که اگر عبرت بگیرد دنیا و گرفتاریهاى آن برایش ساده مىشود).
سپس فرمودند:
«فَأَمَّا الْمُصِیبَةُ الْأُولَى فَالْیَوْمُ الَّذِی یَنْقُصُ مِنْ عُمُرِهِ فَأَمَّا الْمُصِیبَةُ الْأُولَى فَالْیَوْمُ الَّذِی یَنْقُصُ مِنْ عُمُرِهِ قَالَ وَ إِنْ نَالَهُ نُقْصَانٌ فِی مَالِهِ اغْتَمَّ بِهِ وَ الدِّرْهَمُ یَخْلُفُ عَنْهُ وَ الْعُمُرُ لَا یَرُدُّهُ».
(مصیبت اول یک روز که از عمرش کاسته شده؛ اگر زیان و نقصانى در مالش پیدا شود غمگین میگردد؛ با اینکه پول ممکن است بازگردد ولى عمر قابل برگشت نیست).
«وَ الثَّانِیَةُ إِنَّهُ یَسْتَوْفِی رِزْقَهُ فَإِنْ کَانَ حَلَالًا حُوسِبَ عَلَیْهِ وَ إِنْ کَانَ حَرَاماً عُوقِبَ عَلَیْهِ»
(مصیبت دوم روزى خود را در آن روز گرفته اگر حلال باشد باید حساب آن پس بدهد و اگر حرام باشد بر آن کیفر مىشود).
«وَ الثَّالِثَةُ أَعْظَمُ مِنْ ذَلِکَ قِیلَ وَ مَا هِیَ قَالَ مَا مِنْ یَوْمٍ یُمْسِی إِلَّا وَ قَدْ دَنَا مِنَ الْآخِرَةِ رَحْلَةً لَا یَدْرِی عَلَى الْجَنَّةِ أَمْ عَلَى النَّارِ»
(مصیبت سوم بزرگتر از قبلی است ... هر روز را که به شب می‌رساند یک قدم نزدیک به آخرت شده نمیداند بجانب بهشت میرود یا بطرف جهنم).
منبع: الإختصاص، مرحوم شیخ مفید، ص342