ماجرای سفر حضرت معصومه (سلام‌الله علیها) به قم و رحلت ایشان
مرحوم علامه محمدباقر مجلسی در کتاب بحارالانوار می‌نویسد:
مشایخ قم روایت کردند که چون مأمون در سال 200 هجری قمری امام رضا سلام‌الله‌علیه را از مدینه به مرو برد، فاطمه (سلام‌الله علیها)، خواهرش در سال 201 به دنبال برادر بیرون شد و چون به ساوه رسید بیمار شد و پرسید «تا قم چقدر راه است»؟ جواب دادند «ده فرسخ». آن حضرت به خادمشان فرمودند او را به قم ببرد. پس آن حضرت در خانه موسى بن خزرج بن سعد فرود آمد. درستتر این است که چون خبر به آل سعد رسید همه بیرون آمدند تا آن حضرت را دعوت کنند تا در شهر قم فرود آید و موسى بن خزرج جلو رفت و مهار شتر او را گرفت و او را به قم برد و در خانه خود فرود آورد و شانزده روز در آن زیست و به رحمت خدا واصل شد و موسى او را غسل داد و کفن پوشید و در زمینى از خود که اکنون مدفن او است به خاک سپرد و بر آن سقفى از بوریا ساخت تا زینب بنت الجواد گنبدى بر آن زد.
و بنا بر روایت حسین بن بابویه از محمّد بن حسن بن احمد بن ولید چون فاطمه- رضى اللَّه عنها- درگذشت و غسلش دادند و کفن کرد او را به بابلان بردند و در سردابى که برایش کنده بودند نهادند و خاندان سعد در متصدّى دفنش باهم اختلاف کردند و موافقت شد که خادم پیرمرد صالح آن‌ها بنام قادر او را دفن کند.
و چون او را خواستند دو سوار رو بسته و شتابان از جانب رمله رسیدند و چون به جنازه نزدیک شدند فرود آمدند و بر او نماز خواندند و به سرداب رفتند و او را دفن کردند و بیرون شدند و رفتند و کسى آن‌ها را نشناخت.
منبع: بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج57، ص: 219