شناخت مختصرى از زندگانى امام دهم (علیه السلام)

نام: على (علیه السلام)

کنیه: ابوالحسن (علیه السلام). به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نیز مى گویند.[1]

مشهورترین القاب: النقى , الهادى (علیه السلام)

تاریخ و محل تولد: نیمه ذى الحّجه سال 212هجرى در اطراف مدینه در محلى به نام «صریا».[2]

پدر: پیشواى نهم، امام جواد (علیه السلام)

مادر: بانوى گرامى «سمانه» که کنیزى با فضیلت و تقوا بود.[3]

شروع امامت: سال 220 هجرى پس از شهادت پدر گرامیش و در این هنگام هشت ساله بود.

مدت امامت: 32 سال

تاریخ و محل شهادت و مدت عمر شریف: در سال 254 در شهر سامرّاء به شهادت رسید و مدت عمر شریفش 41 سال و چند ماه بود.[4]

چگونگی شهادت: امام هادى نیز مانند امامان پیشین با مرگ طبیعى از دنیا نرفت، بلکه در زمان «معتزّ»، مسموم گردید[5] و در رجب سال 254 هجرى به شهادت رسید و در سامرّاء، درخانه خویش به خاک سپرده شد.[6]

خلفاى معاصر حضرت: امام هادى در مدت امامت خود با چند تن از خلفاى عباسى معاصر بود که به ترتیب زمان عبارتند از:

1. معتصم، برادر مأمون (217 هجری الی 227 هجری).[1]

2. واثق، پسر معتصم (227ـ 232).

3. متوکل، برادر واثق (232ـ 248).

4. منتصر، پسر متوکل (6 ماه).

5. مستعین، پسر عموى منتصر (248ـ 252).

6. معتزّ، پسر دیگر متوکل (252ـ 255).

 

به نقل از سیره پیشوایان، پیشوایى، مهدى، جلد 1، صفحه 595 و 596 و 636

---

[1] طبرسى، همان، ص 355. در اصطلاح راویان شیعه، مقصود از ابوالحسن اول، امام موسى بن جعفر(علیه السلام)و مقصود از ابوالحسن ثانى امام هشتم مى باشد.

[2] طبرسى، اعلام الورى بأعلام الهدى، ص 355; شیخ مفید، الإرشاد، ص327

[3] طبرسى، اعلام الورى بأعلام الهدى، ص 355; شیخ مفید، الإرشاد، ص327

[4] طبرسى، همان، ص 355

[5] شبلنجى، نورالأبصار، ص 166

[6] شیخ مفید، الإرشاد، ص 334