حکایتی زیبا از علاقه شدید یکی از انصار به رسول خدا صلّى‌اللَّه‌علیه‌وآله
از حضرت امام على علیه‌السلام روایت شده که مردى از انصار خدمت حضرت رسول صلّى‌اللَّه‌علیه‌وآله رسید و گفت:
«یا رسول اللَّه من توانائى دورى از شما را ندارم، من وارد منزل خود مىگردم و یاد شما را مى کنم و بار دیگر کارهاى خود را رها مىکنم و مىآیم خدمت شما، و این فقط براى دوستى و محبت شما مى باشد. من با خود فکر مى کنم که روز قیامت هنگامى که شما را وارد بهشت کردند و در جایگاه بلندت جاى دادند من در آن هنگام چه کنم؟!»
در این هنگام این آیه نازل شد:
«وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً»
[کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند، (در روز رستاخیز) همنشین کسانى خواهد بود که خدا، نعمت خود را بر آنان تمام کرده؛ از پیامبران و صدّیقان و شهدا و صالحان؛ و آنها رفیق هاى خوبى هستند]
رسول خدا آیه را براى او خواندند و او را به جوار خود بشارت دادند.
(الأمالی شیخ لطوسی، ص621)