در سوره انعام میفرماید:
«فَانْ یکفُرْ بِها هؤُلاءِ فَقَدْ وَکلْنا بِها قَوْماً لَیسوا بِها بِکافِرینَ» [۱]
اگر اینان (اعراب) به قرآن کافر شوند، همانا ما کسانی را خواهیم گمارد که قدر آن را بدانند و به آن مؤمن باشند.
همچنین در سوره نساء میفرماید:
«انْ یشَأْ یذْهِبْکمْ ایهَا النّاسُ وَ یأْتِ بِاخَرینَ وَ کانَ اللهُ عَلی ذلِک قَدیراً» [۲]
اگر خدا بخواهد شما را میبرد و دیگران را به جای شما میآورد، خداوند بر هر چیزی تواناست.
و نیز در سوره محمد صلی الله علیه و آله میفرماید:
«وَ انْ تَتَوَلَّوْا یسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیرَکمْ ثُمَّ لایکونوا امْثالَکمْ» [۳]
اگر شما به قرآن پشت کنید، گروهی دیگر جای شما را خواهند گرفت که مانند شما نباشند.
در ذیل این آیه، حضرت امام باقر علیه السلام میفرماید:
«منظور از قوم دیگر، موالی (ایرانیان) هستند».
نیز امام صادق علیه السلام فرمود:
«این امر، یعنی پشت کردن مردم عرب بر قرآن، تحقق پیدا کرد و خداوند به جای آنها موالی (یعنی ایرانیان) را فرستاده و آنها از جان و دل اسلام را پذیرفتند» [۴] [۵]
۱. انعام، ۸۹
۲. نساء، ۱۳۳. به نقل تفسیر المیزان، بیضاوی در تفسیر خود آورده است که وقتی این آیه نازل شد پیغمبر دست به پشت سلمان گذاشت و گفت: آنها قومِ این هستند.
۳. سوره محمد صلی الله علیه و آله, ۳۸
۴. رجوع شود به مجمع البیان، ج ۹، ص ۱۶۴
۵. استاد مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص ۶۴