اوج مظلومیت حضرت علی علیه‌السلام هنگام حمله دشمنان به منزل ایشان

مرحوم سلیم بن قیس الهلالی (متوفی سال 76 هجری قمری) که از خواص اصحاب امیر المؤمنین و امام حسن و امام حسین و امام زین العابدین و امام باقر علیهم السلام است، در کتاب خودش نوشته است:

«... فَانْطَلَقَ قُنْفُذٌ الْمَلْعُونُ فَاقْتَحَمَ هُوَ وَ أَصْحَابُهُ بِغَیْرِ إِذْنٍ وَ ثَارَ عَلِیٌّ ع إِلَى سَیْفِهِ فَسَبَقُوهُ إِلَیْهِ [وَ کَاثَرُوهُ‏] وَ هُمْ کَثِیرُونَ فَتَنَاوَلَ بَعْضُهُمْ سُیُوفَهُمْ فَکَاثَرُوهُ [وَ ضَبَطُوهُ‏] «63» فَأَلْقَوْا فِی عُنُقِهِ حَبْلاً ...» [1]

[قنفذ ملعون آمد و با اصحابش بدون اجازه به خانه هجوم آوردند. على علیه‌السلام سراغ شمشیرش رفت، ولى آنان زودتر به طرف شمشیر آن حضرت رفتند، و با عدّه زیادشان بر سر او ریختند. عدّه‏اى شمشیرها را به دست گرفتند و بر آن حضرت حمله‏ور شدند و او را گرفتند و بر گردن او طنابى انداختند!!].[2]

---

[1] کتاب سلیم بن قیس الهلالی؛ ج‏2 ؛ ص586؛ هلالى، سلیم بن قیس، 2جلد، الهادى - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1405ق

[2] ترجمه انصارى زنجانى خوئینى