لطفاً از قرآن، مایه نگذارید!

سیاست شما درست باشد یا غلط، فعلاً محل بحث بنده نیست. آنچه فعلأ محل بحث است این است که برای توجیه سیاست‌ها و رفتارهایتان از قرآن مایه نگذارید!
مصداق بارز تفسیر به رأی این است تنها به بخشی از آیات قرآن توجه شود و در تفسیر آن آیات از آیات دیگر یا روایات بهره برده نشود.
قرآن مکتوب، صامت است و تا سنت و سیره معصومین علیهم السلام مفسّر آن نباشد، چه بسا انسان‌های منحرفی چون خوارج و داعش نیز برای تأیید رفتارشان از آن استفاده کنند.
حضرت علی علیه السلام هنگام ارسال عبدالله بن عباس برای گفتگو با خوارج به او چنین سفارش کردند که: «با آیات قرآن با آنها محاجه نکن، چرا که قرآن (براى این لجوجان) تاب معانى مختلف و امکان تفسیر گوناگون دارد تو چیزى مى‌گوئى و آنها چیز دیگر (و سخن بجائى نمى‌رسد) لکن با سنت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم با آنها بحث نما! که در برابر آن پاسخى نخواهند یافت (و مجبور به تسلیم هستند)». (نهج‌البلاغه، نامه ۷۷).
دین و قرآن مجموعه ای جامع از معارف و باید نبایدها است که اگر به صورت جزیره ای به آن نگریسته شود، چه بسا بدفهمی و فهم ناقص از دین صورت بگیرد.
اینکه برای توجه سیاست گفتگو و صلح با دشمنان پیمان‌شکنی مثل آمریکا به آیه ای استناد شود و از ده‌ها آیه و روایت و سیره نبوی دیگر که حکایت از لزوم سخت‌گیری و عدم اعتماد به این قبیل افراد گفته اند صرف نظر کرد ، چیزی جز نگاه جزیره ای به دین و قرآن نیست.
سفارش می‌شود به سیره رسول خدا صلّی الله علیه وآله در برخورد با دشمنان پیمان‌شکن، نگاهی دوباره افکنده شود تا صحت این مطالب تأیید گردد.