سخت و سخت‌تر، نزدیک و نزدیکتر، عجیب و عجیب‏تر، واجب و واجب‏تر در بیان امیرالمؤمنین علیه‌السلام

مردى نزد امیرالمؤمنین صلوات اللَّه علیه آمد و عرض کرد: «نزد شما آمدم تا از چهار مسأله سؤال کنم».

حضرت فرمود: «بپرس و اگرچه چهل مسأله باشد).

عرض کرد: « مَا الصَّعْبُ وَ مَا الْأَصْعَبُ وَ مَا الْقَرِیبُ وَ مَا الْأَقْرَبُ وَ مَا الْعَجِیبُ وَ مَا الْأَعْجَبُ وَ مَا الْوَاجِبُ وَ مَا الْأَوْجَبُ» (خبر ده من را که چیست چیزی که سخت است و چیست سخت‌تر از آن و چیست نزدیک و چیست نزدیکتر و چیست عجیب و چیست عجیب‏تر و چیست واجب و چیست واجب‏تر)؟!

حضرت فرمود:

«الصَّعْبُ هُوَ الْمَعْصِیَةُ وَ الْأَصْعَبُ فَوْتُ ثَوَابِهَا» (صعب، مصیبت است و صعب‏تر، فوت ثواب آن است)

«وَ الْقَرِیبُ کُلُّ مَا هُوَ آتٍ وَ الْأَقْرَبُ هُوَ الْمَوْتُ» (نزدیک، هر چیزی است که آینده است و نزدیکترین، مرگ است)

«وَ الْعَجَبُ هُوَ الدُّنْیَا وَ غَفْلَتُنَا فِیهَا أَعْجَبُ» (عجب، دنیا است و عجب‏تر، غفلت در دنیا است)

«وَ الْوَاجِبُ هُوَ التَّوْبَةُ وَ تَرْکُ الذُّنُوبِ هُوَ الْأَوْجَب» (واجب، توبه است و واجب‏تر، ترک گناهان است)

شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 138؛ 1 جلد، مطبعة حیدریة - نجف، چاپ: اول، بى تا.