پاسخ امیرالمؤمنین (ع) به کسی که برای درمان سه مرضش نزد آن حضرت آمده بود

مردی اعرابی نزد امیرالمؤمنین علیه‌السلام آمد و عرض کرد:

«یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ إِنِّی مَأْخُوذٌ بِثَلَاثِ عِلَلٍ عِلَّةِ النَّفْسِ وَ عِلَّةِ الْفَقْرِ وَ عِلَّةِ الْجَهْلِ» (یا امیرالمؤمنین، من گرفتار به سه مرض هستم؛ مرض نفس و مرض فقر و مرض جهل).

امیرالمؤمنین علیه‌السلام به او چنین پاسخ داد که:

«یَا أَخَا الْعَرَبِ عِلَّةُ النَّفْسِ تُعْرَضُ عَلَى الطَّبِیبِ» (ای برادر عرب، برای درمان مرض نفس، به طبیب مراجعه کن)

«وَ عِلَّةُ الْجَهْلِ تُعْرَضُ عَلَى الْعَالِمِ» (برای درمان مرض جهل، به عالم مراجعه کن)

«وَ عِلَّةُ الْفَقْرِ تُعْرَضُ عَلَى الْکَرِیمِ» (برای درمان مرض فقر، به شخص کریم [بخشنده] مراجعه کن).

مردی اعرابی عرض کرد:

«یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْتَ الْکَرِیمُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ وَ أَنْتَ الطَّبِیبُ» (یا امیرالمؤمنین، شما کریم هستی و شما عالم هستی و شما طبیب هستی).

 در این هنگام امیرالمؤمنین دستور دادند تا از بیت‌المال، سه هزار درهم به او بدهند و فرمودند:

«تُنْفِقُ أَلْفاً بِعِلَّةِ النَّفْسِ وَ أَلْفاً بِعِلَّةِ الْجَهْلِ وَ أَلْفاً بِعِلَّةِ الْفَقْر» (هزار درهم را برای مرض نفست و هزار درهم را برای مرض جهلت و هزار درهم را برای مرض فقرت صرف کن).

شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار(للشعیری)، ص 138؛ 1جلد، مطبعة حیدریة - نجف، چاپ: اول، بى تا.