- ۳۰ خرداد ۹۸ ، ۲۳:۴۷
امیر مؤمنان حضرت علی علیهالسلام هنگامی که میخواستند بیتالمال را بین مال تقسیم کنند، در ضمن خطبهای فرمودند:
و براى شما در قصاص، حیات و زندگى است، اى صاحبان خِرد! شاید شما تقوا پیشه کنید. (البقرة: 179)
توصیف کردن حضرت محمد صلیاللهعلیهوآله به وصف «پیامبر اسلام»، نباید انسان را به این توهم بیندازد که آن حضرت فقط پیامبر دین اسلام و مسلمانان است و دین او شامل پیروان ادیان دیگر نیست! زیرا ...
راز اینکه اولیاءالله در هنگام مصائب دنیوی و از دست دادن اموال، بستگان و عافیت جسمانی صبر میکنند و ازخودبیخود نمیشوند این است که ...
ای خدا! ای کسی که رحمتش بر غضبش پیشى گرفته است! برخلاف عدالت نبود اگر برای هر حسنهای از بندگان، معادل آن را پاداش دهی؛ ولی فضل و کرم تو چیز دیگری میگوید ...
هیچگاه سه نفر باهم نجوا نمىکنند مگر اینکه خداوند چهارمین آنهاست و هیچگاه پنج نفر باهم نجوا نمىکنند مگر اینکه خداوند ششمین آنهاست و نه تعدادى کمتر و نه بیشتر از آن مگر اینکه او همراه آنهاست هر جا که باشند
(سوره مجادله، آیه 7)
همۀ انسانها نسبت به اعمال و کردارشان مسئولاند و از همۀ آنها دربارۀ آنچه در این دنیا مرتکب شدهاند بازخواست میشود؛ و این چیزی نیست جز اسارت انسان در بند اعمال خویش. مهم این است که بتوانی با بندگی خداوند خود را از این بند آزاد کنی و یا اینکه از عهدۀ آن برنیایی و در حبس بمانی ...
شاید شما هم برخورد کردهاید با کسانی که وقتی آنان را نهی از منکر میکنید میگویند: «مسئولیت اعمال ما به خود ما مربوط است و لازم نیست شما تذکر دهید»! درحالیکه خداوند انسان را علاوه بر خودش، مسئول اعمال انسانهای دیگری نیز کرده است...
چقدر تلخ و دردناک است تصور خانوادهای که در آن آتش به دام افتادهاند و پدر و مادی که برای نجات یکدیگر و برای نجات فرزندانشان از سوختن به هر در دیوار میزنند! ولی خداوند متعال خبر از آتشی میدهد که بهمراتب سوزناکتر و عظیمتر از آتش این دنیا است...
انواع بیماریها، مشکلات اقتصادی، مشکلات روحی، اختلافات خانوادگی و غیره، گرفتاریهایی هستند که بعضاً ارتباط مستقیمی با گناهان، کفران نعمت و ناسپاسی انسان دارند...
فرزندان خود را از ترس فقر مکشید؛ ما آنان را و خود شما را روزى مىدهیم و کشتن آنان خطایى بزرگ است.
(سوره إسراء، آیه 31)
«و گروهی از مردم کسانی هسند که میگویند به خدا و به روز قیامت ایمان آوردهایم و لکن (دروغ میگویند و) هرگز ایمان نیاوردهاند ... در دلهاشان مرضى است؛ پس خدا به کیفر نفاقشان آن بیمارى را زیادتر کرد و به خاطر دروغهایى که میگفتند، عذاب دردناکى در انتظار آنان است» (سورۀ بقره، آیه 8 و 10)
«کسانى که کتاب خدا را تلاوت مىکنند و نماز را برپا مىدارند و ازآنچه روزى آنان کردهایم در نهان و آشکار انفاق مىنمایند، به تجارتى امید دارند که هرگز از بین نمىرود»
(سوره فاطر، آیه 29)
وقتی صحبت از جنبههای طبیعی و مسئولیتهای فردی اجتماعی انسان است، طبیعتاً بین زن و مرد تفاوت وجود دارد؛ ولی وقتی پای ایمان و فضائل انسانی و اخلاقی در میان باشد، تفاوتی بین زن و مرد نیست و خداوند اجر هر دو را به طور کامل خواهد داد ...
همانطور که جسم به خوراک و رفاه نیاز دارد، روح نیز احتیاجاتی دارد که انسان نباید از آن غافل شود. خدا از انسان میخواهد که هم به جسم و هم به روحش هر دو را باهم رسیدگی نماید ...
خداست که شما را از ضعف آفرید، آنگاه پس از ضعف قوّت بخشید، سپس بعد از قوّت، ناتوانى و پیرى قرار داد (الروم: 54)
«اشاعه فحشاء» منحصر به این نیست که انسان تهمت و دروغ بىاساسى را در مورد زن و مرد با ایمانى نشر دهد و آنها را به عمل منافى عفت متهم سازد، این یکى از مصادیق آن است، اما منحصر به آن نیست.
هرگز دربارۀ چیزى مگو که من آن را فردا انجام مىدهم؛ مگر اینکه [بگویى: اگر] خدا بخواهد
(سوره کهف، آیه 23)
(در انفاق به محتاجان زیادهروی مکن) نه بخل بورز که گویى دستت را به گردنت بستهاند و نه آنچنان باز کن که چیزى (براى روز مبادا) نزد خود نگذارى و تهىدست بنشینى و خود را ملامت کنى
(سوره إسراء، آیه 29)
یکى از آیات او این است که براى شما از خود شما همسرانى خلق کرد تا بهسوی آنان میل کنید و آرامش گیرید
(سوره روم، آیه 21)
خداوند در قرآن کریم در همان آیهای که به نیکی بر پدر و مادر و خویشاوندان سفارش کرده، به نیکی بر همسایه نیز سفارش کرده؛ و این یعنی ...
اى مردم بترسید از پروردگار خود، آن خدایى که همه شما را از یک تن بیافرید و هم از آن جفت او را خلق کرد و از آن دو تن خلقى بسیار در اطراف عالم از مرد و زن برانگیخت و بترسید از آن خدایى که به نام او از یکدیگر مسئلت و درخواست مىکنید (خدا را در نظر آرید) و درباره ارحام کوتاهى مکنید که همانا خدا مراقب اعمال شما است.
(سوره نساء، آیه 1)
به خاطر بیاور آن روز را که خداوند همه آنها را محشور مىکند درحالیکه چنان احساس مىکنند که تمام عمرشان در این دنیا بیش از ساعتى از یک روز نبوده است.
(سوره یونس، آیه 45)
اموال یتیمان را [پس از بلوغشان] به آنان بدهید و اموال نامرغوب [خود] را با اموال مرغوب [آنان] عوض نکنید و اموالشان را با اموال خود نخورید، که این گناهى بزرگ است.
(النساء: 2)