فرار کنید به‌سوی خدا!

وقتی بحث از «فرار» باشد، پای دو چیز دیگر نیز در میان است:

اولی موجود یا حادثۀ خطرناک و وحشتناکی است که از آن فرار می‌کند و دومی موجود دیگری که انسان را از این خطر پناه دهد.[1]

چه خطری بزرگ‌تر کفر و چه پناهگاهی امن‌تر از توحید؟![2] (قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ‏ حِصْنِی‏ أَمِنَ مِنْ عَذَابِی‏)[3]

«فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ»[4]

(به‌سوی خدا بگریزید)

---

[1] تفسیر نمونه، ج‏22، ص 377

[2] المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏18، ص: 382

[3] صحیفة الإمام الرضا علیه‌السلام؛ ص 40 (کلمه «لا اله الّا اللَّه» دژ استوار من است؛ هر کس به این دژ درآید، از عذاب من ایمن خواهد بود)

[4] سوره ذاریات، آیه 50