«اشاعه فحشاء» منحصر به این نیست که انسان تهمت و دروغ بىاساسى را در مورد زن و مرد با ایمانى نشر دهد و آنها را به عمل منافى عفت متهم سازد، این یکى از مصادیق آن است، اما منحصر به آن نیست.
- ۰۶ خرداد ۹۸ ، ۱۱:۱۹
«اشاعه فحشاء» منحصر به این نیست که انسان تهمت و دروغ بىاساسى را در مورد زن و مرد با ایمانى نشر دهد و آنها را به عمل منافى عفت متهم سازد، این یکى از مصادیق آن است، اما منحصر به آن نیست.
از امام صادق علیهالسلام روایت شده که فرمودند: به خدا سوگند، هرگاه دو شیعه قهر کرده و از هم جدا شوند، من از یکى بیزارى میجویم و نفرینش کنم، و اکثراً با هر دو چنین کنم (از هر دو بیزارى میجویم).
مُعَتِّب (یکی دیگر از اصحاب حضرت امام صادق علیهالسلام) عرض کرد: قربانت شوم، (سبب این بیزاری جستن شما) نسبت به ظالم معلوم است؛ ولی نسبت به مظلوم چرا بی زاری میجویید؟!
حضرت جواب دادند: