پناهگاهی به سستی تار عنکبوت!

انسان مُوَحِّد با یکی دانستن خداوند و نفی شریک از او، در این حصن حصین الهی داخل می‌شود. ولی انسان کافر و مشرک، پناهگاهی سست و تکیه‌گاهی نامطمئن را برای خود برمی‌گزینند؛ پناهگاهی که دخول در آن سرنوشتی جز هلاکت ندارد:

فرار کنید به‌سوی خدا!

وقتی بحث از «فرار» باشد، پای دو چیز دیگر نیز در میان است ...