اگر تو نبودی ...

امیدمان به تو است در این روزهای سخت؛ توئی که فرمودی ...

پشتمان به تو گرم است!

بی‌جهت نیست که اکنون هم همان حس کودکیم را دارم؛ چون تو مراقبم هستی؛ توئی که وقتی زمین می‌خورم دستم را می‌گیری و اگر صدایت می‌کنم یاریم ‌می‌کنی؛ چرا که خودت فرمودی ...

ای همیـــشه حـــاضـــر

غیبت تو، غیبتِ حضورت نیست؛ غیبت تو، غیبت ظهور تو است! 

مگر می‌شود دنیا لحظه‌ای از تو خالی باشد! تویی که بهانه‌ی خلقت عالم هستی ...

چه بد است که به نبودنت عادت کرده‌ایم

دنیا یک چیز کم دارد: «حضور تو را»! چیزی که بودنش به همه‌ی نداشته‌هایمان می‌ارزد و نبودنش همه‌ی داشته‌هایمان را به چالش می‌کشاند...

برای ظهورش اینگونه انتظار بکش

اگر می‌فهمیدیم ظهور تو چه مشکلات بزرگی را برطرف می‌کند، نه فقط جمعه‌ها  را و نه فقط تمام ایام هفته را، بلکه هر شب و روز را برای ظهورت انتظار می‌کشیدیم ...

جهان از وجود تو بی‌بهره نیست

آقای من! حتی اگر ظاهر هم نباشی، جهان از وجود تو بی‌بهره نیست؛ مثل خورشید پشت ابر که حرارت و نورش را - ولو با شدت کمتر - از اهل زمین دریغ نمی‌کند.

آمدی نبودیم!

ما را ببخش! بابت اوقاتی که تو را دیدیم و نشناختیم ...