یک دلیل بر اینکه ابوبکر شایستۀ مقام خلافت نبود
صحیح بخاری و صحح مسلم، دو کتاب روایی هستند که مورد قبول اهل تسنن هستند. به طوری که در مورد این دو کتاب چنین ادعا کرده‌اند که:
«اتفق العلماء رحمهم الله على أن أصح الکتب بعد القرآن العزیز الصحیحان البخاری ومسلم وتلقتهما الامة بالقبول»[1]
علماء (اهل تسنن) اتفاق دارند که صحیح‌ترین کتاب‌ها بعد از قرآن عزیز، صحیح بخاری و صحیح مسلم هستند و این دو کتاب مورد قبول امت (اهل تسنن) واقع شده‌اند.
در همین دو کتاب که به ادعای اهل تسنن صحیح‌ترین کتاب‌ها بعد از قرآن است، روایاتی وجود دارد که اثبات می‌کند، ابوبکر شایستۀ مقام خلافت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌‌وآله و رهبری امت اسلام نبود.
به عنوان نمونه، مسلم در صحیح خود از رسول الله صلى الله علیه و آله روایت کرده که آن حضرت فرمودند:
«إنما فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی یُؤْذِینِی ما آذَاهَا»[2]
این است و جز این نیست فاطمه پاره ای از وجود من است؛ هر آنچه او را بیازارد، مرا آزار داده است.
از عایشه همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله هم روایت شده که:
«أن فاطمة علیها السلام بنت النبی صلى الله علیه وسلم أرسلت إلى أبی بکر تسأله میراثها من رسول الله صلى الله علیه وسلم مما أفاء الله علیه بالمدینة وفدک وما بقی من خمس خیبر ... فأبى أبو بکر أن یدفع إلى فاطمة منها شیئا فوجدت فاطمة على أبی بکر فی ذلک فهجرته فلم تکلمه حتى توفیت».[3]
همانا فاطمه علیها سلام دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله به ابوبکر پیغام فرستاد و میراث خود از رسول خدا صلی الله علیه و آله از فیء و فدک و باقیماندۀ خمس خیبر که به او می‌رسید را از ابوبکر خواستار شد... ولی ابوبکر از واگذاری آنها به آن حضرت ابا کرد. پس فاطمه علیها سلام از ابوبکر غضبناک گشت و از وى روى گردان شد و با او تکلم نکرد و این ناراحتى و رویگردانی از ابودبکر ادامه داشت تا ایینکه آن حضرت از دنیا رفت.
با توجه به روایت اول، اذیت کردن حضرت فاطمه سلام الله علیها، در حکم آزار رساندن به رسول خدا صلی الله علیه و آله است.
روایت دوم هم بیانگر این است که رفتار ابوبکر باعث آزار حضرت فاطمه سلام الله علیها شد و به عبارت دیگر ابوبکر در حق آن بانوی معصومه، ظلم نمود.
از طرف دیگر، با استناد قرآن کریم، کسی که ظالم باشد، شایستگی مقام امامت امت را ندارد؛ در آنجا که آمده است:
«وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمین»[4]
و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتى بیازمود و وى آن همه را به انجام رسانید، [خدا به او] فرمود: «من تو را پیشواى مردم قرار دادم.» [ابراهیم] پرسید: «از دودمانم [چطور]؟» فرمود: «پیمان من به بیدادگران نمىرسد».
پس ابوبکر شایستگی امامت امت اسلامی و جانشینی رسول خدا صلی الله علیه و آله را نداشت.