خدا «حلیم» است یعنی ...
یکی از اسماء خداوند، اسم «حلیم» است.
خدا حلیم است یعنی «دارای حلم و گذشت است و باوجود مشاهدۀ نافرمانی بندگان و باوجوداینکه قدرت تام بر مجازات آنان دارد، در عقوبت و انتقام از آنان شتاب نمی‌کند»؛[1] بلکه ازآنجاکه لطف خداوند همه بندگان حتى بدکاران و کافران و مشرکان را نیز شامل مىشود، در مجازاتشان عجله به خرج نمىدهد تا شاید بیدار شوند و توبه کنند و از بیراهه به راه بازگردند.[2]
یکی از حکمت‌های این که بسیاری از مردم با وجود نافرمانی خداوند، دچار عذاب نمی‌شوند هم همین است. همچنان که در قرآن کریم می‌فرماید:
«وَ لَوْ یُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَیْرِ لَقُضِیَ إِلَیْهِمْ أَجَلُهُمْ»[3]
اگر همان‌گونه که مردم در به دست آوردن «خوبى»ها عجله دارند، خداوند در مجازاتشان شتاب مىکرد، (به‌زودی) عمرشان به پایان مىرسید (و همگى نابود مىشدند)[4]