تسخیر موجودات جهان‏ در اختیار انسان

بر روی قایق نشسته‌ای و باد در حال وزیدن است.

وزیدن باد در اختیار تو نیست؛ ولی حرکت قایق و مسیر آن در اختیار تو است.

قایقی که تو را بر روی آب نگه می‌دارد؛ ستارگان، قطب‌نما و نقشه‌ای که در مقابل توست و مسیر و مقصد را برای تو نشان می‌دهد؛ نیروی دست و پارویی که می‌توانی با آن قایق را به سمت مقصد به حرکت درآوری؛ و بادبانی که می‌توانی هنگام وزیدن باد مخالف، آن را جمع کنی و هنگام وزش باد موافق، آن را باز کنی و قایق را در مسیر موافق باد قرار دهی.

 

زندگی نیز چنین است!

ازآنجاکه دنیای مادی و طبیعی، نظام علی و معلولی و اسباب مسببات بوده و توأم با تزاحمات است، برخی عوامل در اختیار انسان نیست و لازمۀ زندگی دنیوی است؛ ولی این به معنی مجبور بودن انسان نیست؛ بلکه خداوند امکانات و قدرت‌هایی در اختیار انسان قرار داده تا انسان به اختیار خود مسیرش را انتخاب کند.

«سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً مِنْهُ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ» (سوره جاثیه، آیه 13)

خداوند آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است همه را از سوى خودش مسخّر شما ساخته؛ در این نشانه‏هاى (مهمی) است براى کسانى که اندیشه مى‏کنند.