زیانکارترین مردم از نظر قرآن کریم
هیچچیز بدتر از این نیست که انسان مسیری طولانی را به امید اینکه به مقصد خواهد رسید بپیماید، ولی بهیکباره ببیند که تمام این مسیر طولانی را اشتباه آمده است.
یا مثل کسی که به تصور اینکه آزمون کنکور را به بهترین شکل پاسخ داده است، خیال رفتن به بهترین دانشگاه را در ذهن میپروراند؛ ولی هنگام اعلام نتایج با کارنامهای بسیار بد مواجه میشود.
و یا مثل محّبی که به امید خوشحال کردن محبوب، کاری را در حق محبوب انجام میدهد؛ ولی سرانجام متوجه میشود که آنچه در حق محبوب کرده، نهتنها باعث خوشحالی او میشود بلکه موجبات خشم و نارضایتی او را فراهم کرده است.
حکایت کسی که منکر خدا، قیامت، پیامبران و آیات الهی شده و این باورهای راستین را به باد استهزاء گرفته نیز چنین است. همانان که بهجای امید به چیزهای باقی، به دنیا فانی و زینتها و شهوتهای زودگذر آن دلبسته و سرانجام خواهد دید که چیزی دستگیرش نشده است:
قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُمْ بِالْأَخْسَرینَ أَعْمالاً
الَّذینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً
أُولئِکَ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ فَلا نُقیمُ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ وَزْناً
(الکهف: 103 الی 105)
بگو: آیا شما را از زیانکارترین [مردم] خبر دهیم؟
همانان که تلاششان در زندگى دنیا به هدر رفته است، درحالىکه مىپندارند که خوب عمل مىکنند.
اینان کسانى هستند که آیات پروردگارشان و لقاى او را انکار کردهاند، درنتیجه اعمالشان تباه شده است؛ ازاینروی روز قیامت براى آنان ارزشى نخواهیم نهاد.