توصیف بینظیر امام سجاد علیهالسلام دربارۀ حضرت زینب (س)
نقل شده که بعد از حادثۀ عاشورا، هنگامیکه اسیران اهلبیت را وارد کوفه کردند، وقتی حضرت زینب سلام الله علیها آن خطبۀ تأثیرگذار را خطاب به کوفیان بیان کردند، امام زینالعابدین علیهماالسلام خطاب به ایشان فرمودند:
«یَا عَمَّةِ ... أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَیْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَیْرُ مُفَهَّمَةٍ»[1]
«ای عمه (جان)! بحمد اللَّه تو عالمهای هستی که تعلیم داده نشدهای و فهیمهاى هستی که محتاج به تفهیم نبودهای (بلکه خداوند با علم لدنی تو را عالم و فهمیده نمود)».
این تعبیر بینظیر که امام سجاد علیهالسلام در حق حضرت زینب سلامالله علیها نمودند، اشاره به علم لَدُنّی دارد که خداوند از پیش خود آن بانوی بزرگوار را آگاه به آن نمود؛ نه اینکه با تعلیم و تعلّم و حضور در جلسات آموزشی به چنین علمی دست یافته باشد؛ همان علمی که از جنس علم ائمۀ معصومین علیهمالسلام بود و خداوند نور آن را در دل آنان قرار داده بود.