کتابی که هیچ شک و شبهه‌ای دربارۀ آن نیست!
درسی از صفحه دوم قرآن کریم
در ابتدای سورۀ بقره، قرآن کریم چنین توصیف شده است:
«ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ» (آن کتاب با عظمتى است که شک در آن راه ندارد).
سؤال: مراد از «لا رَیْبَ فِیهِ» چیست؟ به عبارت دیگر چه شکی در قرآن راه ندارد؟
جواب:
شکی در صحت قرآن و اینکه این کتاب از جانب پروردگار است وجود ندارد؛ همچنین در اینکه قرآن معجزه است شکی نیست.[1]
بنابراین از آنجا که متعلقی برای شک ذکر نشده است معلوم میشود که مراد از نفی شک از قرآن، نفی هر گونه شک و تردید از این کتاب آسمانی است.[2]
حضرت آیت‌الله جوادی آملی می‌فرماید:
نه تنها اصل اعجاز قرآن روشن و شکبردار نیست بلکه محتوای آن و مضامین و معارفش نیز چنان واضح و روشن است که زمینه هر شک و ریبی را از بین میبرد و به همین دلیل خدای سبحان کتاب خود را «لاریب فیه» معرفی فرموده است.[3]
برای مطالعۀ بیشتر مراجعه شود به:
1. آیت‌الله جوادی آملی؛ تفسیر موضوعی قرآن کریم؛ جلد 3؛ قرآن در قرآن؛ ص 361 الی 364 (مصون بودن قرآن از شک و شبهه)
2. آیت‌الله مصباح یزدی؛ معارف قرآن ؛ بخش چهارم و پنجم؛ راه و راهنماشناسی؛ ص 116 الی 131 (معجره بودن قرآن و دلایل آن)