یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

امام رضا علیه‌السلام: «رحمت خدا بر آن بنده‏‌اى که امر ما را زنده گرداند (به این صورت که) تعالیم ما را فرا گیرد و آنها را به مردم بیاموزد؛ زیرا اگر مردم زیبایی‌هاى سخن ما را بدانند، بى‌گمان از ما پیروى می‌کردند». (عیون أخبار الرضا علیه‌‏السلام، ج1، ص307)

طبقه بندی موضوعی
پیوندها


درسی از صفحه هفتم قرآن کریم 

در مقابل هجوم اینهمه گرفتاری، غم و اندوه و مشکلات چه کنیم؟! در طریق بندگی و عبودیت از چه چیز کمک بگیریم؟! دستور خداوند در این مواقع چیست؟

 

خداوند در قرآن کریم دستوری کارگشا برای این موضوع ارائه میفرماید. در آنجا که میفرماید:

«وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ»[1]

از صبر و نماز یارى بجویید.

 

بر طبق این آیه شریفه، دو کار است که یار و مددکار انسان است:

1. روزه

از امام موسی کاظم علیهالسلام روایتشده که در تفسیر آیۀ شریفه «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» فرمودند:

«الصَّبْرُ الصَّوْمُ»: مراد از صبر، «روزه» است.

سپس فرمودند:

«إِذَا نَزَلَتْبِالرَّجُلِالشِّدَّةُ أو النَّازِلَةُ فَلْیَصُمْ. اللهُ یَقُولُ: «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» الصَّبْرُ الصَّوْمُ» ‏‏[2]

زمانی که کسی دچار گرفتاری یا بلایی بشود، روزه بگیرد. خداوند در قرآن میفرماید: «از صبر و نماز یارى بجویید» و مراد از صبر، «روزه» است.

2. نماز

از امام صادق علیهالسلام روایتشده که به مسمع فرمودند:

«یَا مِسْمَعُ مَا یَمْنَعُ أَحَدَکُمْ إِذَا دَخَلَ عَلَیْهِ غَمٌّ مِنْ غُمُومِ الدُّنْیَا أَنْ یَتَوَضَّأَ ثُمَّ یَدْخُلَ مَسْجِدَهُ فَیَرْکَعَ رَکْعَتَیْنِ فَیَدْعُوَ اللَّهَ فِیهما أَ مَا سَمِعْتَ اللَّهَ یَقُولُ "وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة»[3]

ای مسمع چه چیز مانع شده است از اینکه وقتی یکی از شما دچار غمی از غمهای دنیا شود، وضو بگیر، سپس به مسجد و عبادت‌گاهش برود و دو رکعت نماز خوانده و خدا را در آن بخواند؟! آیا نشنیدهای خداوند در قرآنش میفرماید: «از صبر و نماز یارى بجویید»؟!

 

 

ابنسینا مشکلات را با نماز حل میکرد!

ابن خلکان در تاریخ خود در شرححال ابنسینا بزرگ حکیم و دانشمند معروف مینویسد:

«و کان اذا اشکلت علیه مسئله توضأ و قصد المسجد الجامع و دعاالله عزوجل ان یسهلها و یفتح مغلقها له» 
(وقتی بر ابوعلیسینا مسئله مشکلی پیش میآمد بر میخواست و وضو میساخت و قصد مسجد شهر را میکرد و نماز میگذارد و خدا را میخواند که آن مسئله مشکل را بر وی آسان کند و آن بسته پوشیده را به رویش بگشاید).

همچنانکه خود ابوعلیسینا نیز بدین مطلب اشاره کرده و فرموده:

«هرگاه در مسئله متحیر میماندم، به مسجد میرفتم و نماز میخواندم و به مبدع کل و آفریدگار جهان مینالیدم، باشد که مشکل مرا به من بگشاید و آن سختی را بر من آسان نماید»[4]



[1] آیه 45 و 153 سوره بقره

[2] تفسیر العیاشی، ج‏1، ص 43

[3] تفسیر العیاشی، ج‏1، ص: 43

[4] داستان‌ها و حکایت‌های نماز (رحیم کارگر محمدیاری)

ارسال نظر

تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.