دلیل اینکه حضرت عیسی در قرآن با عنوان «کلمه» یاد شده

درسی از صفحه پنجاه و هشتم قرآن کریم 

خداوند در قرآن کریم حضرت عیسی علیه‌السلام را با عنوان «کلمه» یاد می‌کند. در آنجا که می‌فرماید:

«إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِیحُ عِیسَى ابْنُ مَرْیَم» (سوره آل عمران، آیه 45):

هنگامى را که فرشتگان گفتند: اى مریم! خداوند تو را به کلمه‏اى (وجود باعظمتی) از سوى خودش بشارت مى‏دهد که نامش مسیح عیسى پسر مریم است.مرحوم علامه طباطبایی درباره دلیل اینکه در این آیه حضرت عیسی علیه‌السلام با عنوان «کلمه» یاد شده است می‌فرماید:

عیسى علیه‌السلام «کلمه»ی ایجاد است؛ یعنى مصداق کلمه «کُنْ» در آیه «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَیْئاً أَنْ یَقُولَ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ» است و اگر خصوص عیسى علیه‌السلام را کلمه خوانده، بااینکه هر انسانى و بلکه هر موجودى مصداقى از کلمه «کُنْ» تکوینى است براى این بود که ولادت سایر افراد بر طبق مجراى اسباب عادى بوده و نطفه مرد با عمل نکاح به نطفه زن مى‏رسد و عوامل مقارن با این عمل دست‌به‌کار مى‏شوند تا فرزند متولد شود و چون انعقاد نطفه عیسى از این مجرا نبوده و پاره‏اى از اسباب عادیه و تدریجیه را نداشته، قهرا هستی‌اش مستند به‌صرف کلمه تکوین بوده، بدون اینکه اسباب عادیه در آن دخالت داشته باشد. پس عیسى خود کلمه است.

منبع: ترجمه تفسیر المیزان، ج‏3، 302