یادداشت‌های یک طلبه

یادداشت‌های یک طلبه

گاهی مطلبی تأثیرگذار می‌خوانم؛ سخنانی حکیمانه می‌شنوم؛ با نکاتی جالب مواجه می‌شوم.
اینجاست که حیفم می‌آید این مطالب را از دست دهم؛ نمی‌خواهم فراموششان کنم؛ و البته دوست دارم دیگران نیز از این مطالب بهره‌مند شود؛
مخصوصاً اگر این مطالب، کلام‌الله باشند که به عبارت خود قرآن «أحسن الحدیث» است؛
و یا فرمایشات معصومین علیهم‌السلام باشند که خودشان دربارۀ آن فرموده‌اند: «حدیث ما دل‌ها را زنده می‌کند».
این وبلاگ وسیله‌ای است برای این هدف تا چنین مطالبی ثبت‌ و منتشر شوند.

طبقه بندی موضوعی
پیوندها

چرا خداوند به کافران مهلت می‌دهد؟!

جمعه, ۱۴ خرداد ۱۴۰۰، ۰۹:۰۰ ب.ظ

درسی از صفحه هفتاد و سوم قرآن کریم 

سؤال:

اگر این کفار، مشرکین و ظالمان انسان‌های بدی هستند، پس چرا خداوند این‌قدر آن‌ها را غرق در نعمت کرده است؟!

چرا مرگ‌ومیر و کشتار و انواع بیماری‌ها این‌قدر بین ما رایج است ولی همان‌قدر بین دشمنان خدا کم است؟!

چرا ما این‌قدر گرفتار بلاها هستیم، ولی بعضی‌ها که هیچ دین و مذهبی ندارند، این‌قدر در رفاه و آسایش‌اند؟!

 

این حرف‌ها سخنان کسانی است که بعضی از مؤمنین از مشاهده رفاه و نعمت انسان‌های گمراه، به ذهنشان خطور کرده و گاه به زبان می‌آورند.

همین‌طور می‌تواند حرف‌های خود کفار و مشرکین و ظالمان باشد که بگویند: اگر ما بد هستیم، پس چرا این‌قدر غرق آسایش و امکانات هستیم و دچار هیچ بلاء و گرفتاری نیستیم؟!

 

در جواب این سؤالات باید بگوییم که:

اولاً نمی‌توان قبول کرد که همیشه مؤمنین دچار فقر و مشکلات می‌شوند و مفسدین هم همیشه در ناز و نعمت هستند.

ثانیاً علت بسیاری از این مشکلات که گرفتار آن‌ها هستیم، اشتباهات و تقصیرات خودمان هست. همان‌طور که دلیل بعضی از پیشرفت‌ها و امکانات دیگران تلاش و زحمت خودشان است.

ثالثاً برفرض که این حرف‌ها صحیح باشد، خداوند در قرآن کریم جواب این سؤالات را داده است. آنجا که می‌فرماید:

 

وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّما نُمْلی‏ لَهُمْ خَیْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلی‏ لَهُمْ لِیَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ

(سوره آل عمران، آیه 178)

و البته نباید کسانى که کافر شده ‏اند تصور کنند اینکه به ایشان مهلت مى ‏دهیم براى آنان نیکوست؛ ما فقط به ایشان مهلت مى ‏دهیم تا بر گناه (خود) بیفزایند، و (آنگاه) عذابى خفت‏آور خواهند داشت. 

 

با توجه به این آیه، مهلت دادن خداوند به کفار و عدم مجازات آن‌ها، به خاطر این است که:

آن‌ها راه هدایت را بر خود بسته‌اند و طغیان، کفر و گناهان بی‌اندازه‌شان کار را به‌جایی رسانده که دیگر امیدی به بازگشت آن‌ها نیست تا با تلنگر گرفتاری دنیوی بیدار شوند. لذا مهلت دادن خداوند به آن‌ها، نوعی مجازات است تا با سنگین کردن کارنامه بدشان، بر عذاب اخروی خویش بی افزایند.

 

بنابراین نه میتوان گفت: رفاه، سلامتی و امکانات فراوان مفسدین، دلیل بر این است که خداوند آن‌ها را بیشتر دوست دارد و این نعمت‌ها به مصلحتشان است؛

و نه میتوان گفت: گرفتاری‌های مؤمنین دلیل بر این است که خداوند آن‌ها را دوست نداشته و این گرفتاری‌ها برخلاف مصلحت آن‌ها است.

ارسال نظر

تنها امکان ارسال نظر خصوصی وجود دارد
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
نظر شما به هیچ وجه امکان عمومی شدن در قسمت نظرات را ندارد، و تنها راه پاسخگویی به آن نیز از طریق پست الکترونیک می‌باشد. بنابراین در صورتیکه مایل به دریافت پاسخ هستید، پست الکترونیک خود را وارد کنید.