تازه‌مسلمانان را با آغوش باز بپذیرید
درسی از صفحه نود و سوم قرآن کریم
خداوند در قرآن کریم به مسلمانان دستور مى دهد آن‌هایی را که اظهار ایمان مى کنند با آغوش باز بپذیرند و هرگونه بدگمانی و سوءظن را نسبت به اظهار ایمان آنها کنار بگذارند.[1] در آنجا که می‌فرماید:
«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا ضَرَبْتُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَتَبَیَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى إِلَیْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیاةِ الدُّنْیا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغانِمُ کَثِیرَة»[2]:
اى کسانى که ایمان آورده اید هنگامی‌که درراه جهاد گام برمى دارید، تحقیق و جستجو کنید و به کسانى که اظهار اسلام مى کنند نگویید مسلمان نیستید؛ مبادا به خاطر نعمت‌های ناپایدار این جهان افرادى را که اظهار اسلام مى کنند متهم کرده و آنها را به‌عنوان یک دشمن به قتل برسانید و اموال آنها را به غنیمت بگیرید درحالی‌که غنیمت‌های جاودانى و ارزنده در پیشگاه خداست.[3]
نکته‌ای که از این آیه استفاده می‌شود این است که در اسلام، اظهار ایمان دشمن و تقاضاى صلح از طرف او پذیرفته مى شود، اگرچه غنائم مادى فراوانى از دست برود؛ هدف جهاد اسلامى، مادى نیست؛ یعنى جنگ مسلمانان براى توسعه طلبى و جمع آورى غنائم نیست، بلکه هدف، آزادى انسان ها از قیدِ بندگى زر و زور است.[4]
[1] تفسیر نمونه، ج4، ص 73
[2] سوره نساء، آیه 94
[3] برگزیده تفسیر نمونه، ج1، ص 439
[4] تفسیر قرآن مهر، ج4، ص 254؛ رضایى اصفهانى،
