یکی از اهداف بعثت پیامبران در قرآن کریم

درسی از صفحه صد و چهارم قرآن کریم 

خداوند در قرآن کریم، یکی از اهداف بعثت پیامبران را اتمام حجت بر مردم معرفی کرده است:

«رُسُلاً مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ لِئَلاَّ یَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُل‏»[1]

(پیامبرانى که بشارتگر و هشداردهنده بودند، تا براى مردم، پس از [فرستادن‏] پیامبران، در مقابل خدا [بهانه و] حجّتى نباشد).

 

با توجه به این آیۀ نورانی و هدفی که در آن از بعثت انبیاء بیان شده است، جواب یکی از شبهات لزوم بعثت انبیاء روشن می‌شود.

اشکال عبارت است از اینکه اگر بعثت انبیاء لطفی از طرف خداوند است تا انسان‌ها هدایت شوند، پس چرا در طول تاریخ افراد بسیاری وجود داشته‌اند که به مخالفت با انبیاء برخاستند و  از رهنمودهای آنان هدایت نیافتند؟!

پاسخ اشکال فوق این است که:

اولاً ارسال و مبعوث شدن پیامبران، تنها یکی از علل هدایت بشر است، نه علت تام آن. به عبارت دیگر علاوه بر بعثت انبیاء به سوی مردم، باید عوامل دیگری همچون اختیار و گزینش طریق هدایت توسط خود مکلف هم باشند تا هدایت محقق شود و الا بعثت انبیاء نفعی به حال انسان‌ها نخواهد داشت.

ثانیاً علاوه بر هدایت انسان‌ها، یکی دیگر از اهداف بعثت انبیاء اتمام حجت بر مردم است؛ چرا که اگر خداوند با ارسال انبیاء، حجت خود را بر انسان‌ها تمام نمی‌کرد،، ممکن است آنان در روز قیامت چنین اعتراض کنند که: «پروردگارا! اگر با ارسال انبیاء، حجت خود را بر ما تمام می‌کردی، ما راه عبادت و بندگی را برمیگزیدیم».

---

[1] سوره نساء، آیه ۱۶۵