دو نام از نام‌های قرآن
درسی از صفحه صد و پنجم قرآن کریم
خداوند در آیه 174 سوره نساء قرآن را با تعبیر «بُرهان» و تعبیر «نور مبین» معرفی می‌کند؛ در آنجا که می‌فرماید:
«یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمْ بُرْهانٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ نُوراً مُبِیناً»
اى مردم، در حقیقت براى شما از جانب پروردگارتان برهانى آمده است و ما به‌سوی شما نورى تابناک فرو فرستاده ایم.
کلمه «برهان» به معناى «بیان دلیل» است.[1]
البته چه‌بسا برهان در معناى فاعل یعنی خود «دلیل و حجت» استعمال شود.[2]
همچنین برخی مفسرین مراد از کلمه «برهان» را رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) دانسته‌اند.[3]
همچنین دلیل اینکه قرآن، «نور» نامیده شده این است که همان‌طور که نور در تارکی‌ها راهنمای انسان است و بشر را به راه درست هدایت کرده و از گمراهی نجات می‌دهد، قرآن نیز صراط مستقیم را به انسان نشان می‌دهد و در تاریکی‌ها انسان را از گمراهی در امان می‌دارد.[4]
[1] مفردات ألفاظ القرآن، ص 121
[2] المیزان فی تفسیر القرآن، ج5، ص 152
[3] مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص 226
[4] التبیان فی تفسیر القرآن، ج3، ص 406