خورشید پشت ابر

حضرت مهدی علیه‌السلام در ضمن نامه‌ای به نائبشان محمد بن عثمان فرمودند:

أَمَّا وَجْهُ الِانْتِفَاعِ بِی فِی غَیْبَتِی فَکَالانْتِفَاعِ بِالشَّمْسِ إِذَا غَیَّبَتْهَا عَنِ الْأَبْصَارِ السَّحَابُ

(کمال‌الدین و تمام النعمة ؛ ج‏2 ؛ ص485)

نحوه استفاده مردم از وجود من در زمان غیبتم، نظیر استفاده از آفتابى است که در پشت ابر پنهان شده باشد.