حضرت مهدی علیه‌السلام در ضمن نامه‌ای به نائبشان محمد بن عثمان فرمودند: «نحوه استفاده مردم از وجود من در زمان غیبتم، نظیر استفاده از آفتابى است که در پشت ابر پنهان شده باشد».
از رسول خدا صلی‌الله علیه وآله روایت شده که فرمودند:
خوشا به حال آنها که در غیبت مهدی (علیه السلام) صابرند؛ خوش به حال آنها که درراه روشن خود ثابت قدمند؛ اینان کسانی هستند که خداوند درباره‌شان فرموده:
غیبت تو، غیبتِ حضورت نیست؛ غیبت تو، غیبت ظهور تو است!
مگر می‌شود دنیا لحظه‌ای از تو خالی باشد! تویی که بهانه‌ی خلقت عالم هستی ...
دنیا یک چیز کم دارد: «حضور تو را»! چیزی که بودنش به همه‌ی نداشته‌هایمان می‌ارزد و نبودنش همه‌ی داشته‌هایمان را به چالش می‌کشاند...
آقای من! حتی اگر ظاهر هم نباشی، جهان از وجود تو بی‌بهره نیست؛ مثل خورشید پشت ابر که حرارت و نورش را - ولو با شدت کمتر - از اهل زمین دریغ نمی‌کند.
از جابر روایت شده که امام محمد باقر علیه‌السلام فرمودند: زمانى بر مردم خواهد آمد که امامشان غایب گردد. خوشا به حال کسانى که در آن زمان بر امر ما (امامت و ولایت) ثابت‌قدم بمانند. کمترین ثواب آنان این خواهد بود خداوند جلّ‌جلاله آنان را می‌خواند و می‌فرماید ...
یکی از رسالت‌های مهمی که امام حسن عسکری علیه‌السلام بر عهده داشت، آماده ساختن جامعه برای غیبت امام بعد از خودشان بود.
این امام همام در جهت این آماده سازی اقداماتی انجام دادند. ازجمله:
