احساسات لطیف برخى مسیحیان در برابر آیات قرآن
درسی از صفحه صد و بیست و دو قرآن کریم
قرآن کریم در قرآن کریم به احساسات لطیف برخى مسیحیان در برابر آیات قرآن اشاره مى کند و مى فرماید:
«وَ إِذا سَمِعُوا ما أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ یَقُولُونَ رَبَّنا آمَنَّا فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِین»[1]
و چون آنچه را به سوى این پیامبر نازل شده، بشنوند، مى بینى بر اثر آن حقیقتى که شناخته اند، اشک از چشمهایشان سرازیر مى شود. مى گویند: پروردگارا، ما ایمان آورده ایم؛ پس ما را در زمره گواهان بنویس.
کسانى که با شنیدن آیات قرآن اشک شوق ریختند، یا مسیحیانى بودند که در حبشه، همراه با نجاشى، آیات سوره ى مریم را از جعفر بن ابى طالب شنیدند و یا مسیحیانى بودند که همراه جعفر به مدینه آمدند و آیات سوره ى «یس» را شنیدند و اشک شوق ریختند.[2]
