مقایسۀ رندگی دنیا و زندگی آخرت از زبان قرآن کریم

درسی از صفحه صد و سی و یک قرآن کریم 

خداوند در قرآن کریم زندگی دنیا و آخرت را اینچنین مقایسه می‌کند:

«وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ» (سوره انعام، آیه 32)

زندگى دنیا جز بازى و سرگرمى نیست و قطعاً سراى بازپسین براى کسانى که پرهیزگارى مى ‏کنند بهتر است‏.

 

تشبیه زندگى دنیا به بازى و سرگرمى از این نظر است که بازی ها و سرگرمی ها معمولا کارهاى توخالى و بى اساس هستند که از متن زندگى حقیقى دورند، نه آنها که در بازى پیروز مى ‏شوند و نه آنها که شکست مى ‏خورند شکست یافته ‏اند زیرا پس از پایان بازى همه چیز بجاى خود بازمى ‏گردد! بسیار دیده مى ‏شود که کودکان دور هم مى ‏نشینند و بازى را شروع مى ‏کنند یکى را امیر و دیگرى را وزیر و یکى را دزد و دیگرى را قافله اما ساعتى نمى ‏گذرد که نه خبرى از امیر است و نه وزیر و نه دزد و نه قافله و یا در نمایشنامه ‏هایى که بمنظور سرگرمى انجام مى ‏شود صحنه‏ هایى از جنگ یا عشق یا عداوت مجسم مى‏ گردند اما پس از ساعتى خبرى از هیچکدام نیست.

دنیا به نمایشنامه ‏اى مى ‏ماند که بازیگران آن، مردم این جهانند و گاه این بازى کودکانه حتى عاقلان و فهمیده ما را به خود مشغول مى ‏دارد اما چه زود پایان این سرگرمى و نمایش اعلام مى‏ گردد.

«لَعِب» در اصل از ماده لُعاب به معنى آب دهان است که از لب ها سرازیر گردد و اینکه بازى را لَعِب مى‏ گویند، بخاطر آن است که همانند ریزش لعاب از دهان است که بدون هدف انجام مى ‏گیرد.

 

ولی سراى آخرت براى افراد با تقوا بهتر است؛ زیرا حیاتى است جاویدان و فناناپذیر در جهانى وسیعتر و سطح بسیار بالاتر، در عالمى که سر و کار آن با حقیقت است نه مجاز و با واقعیت است نه خیال، در جهانى که نعمت هایش با درد و رنج آمیخته نیست و سراسر نعمت خالص است‏.

 

منبع: تفسیر نمونه، ج‏5، ص 207