اسلام یک آئین جهانى

درسی از صفحه صد و سی و نه قرآن کریم 

قرآن کریم درباره جهانی بودن این کتاب و دین آسمانی آن چنین می‌فرماید:

«وَ هذا کِتابٌ أَنْزَلْناهُ مُبارَکٌ مُصَدِّقُ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرى‏ وَ مَنْ حَوْلَها» (سوره انعام، آیه 92)

و این (قرآن) کتابى است مبارک و تصدیق‌کننده کتاب‏هایى که پیش از آن بوده است. آن را نازل کردیم تا [مردم را به‌وسیله آن هدایت کنى و] به اهل مکّه و مردم اطراف آن هشدار دهى‏.

 

کلمه «أُمّ» به معنى اصل و اساس و ابتداء و آغاز هر چیزى است. با توجه به آنچه گفته شد روشن مى‏شود که اگر به مکه ام‌القرى مى گویند به خاطر این است که اصل و آغاز پیدایش تمام خشکی‌های روى زمین است و بنابراین «و من حولها» (کسانى که پیرامون آن هستند) تمام مردم روى زمین را شامل مى شود.

آیاتی مانند «لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ‏» (هدف من این است که همه شما و کسانى را که سخنم به آن‌ها مى‏ رسد با قرآن انذار کنم؛ انعام، 19) و «إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرى‏ لِلْعالَمِینَ‏» (این قرآن وسیله تذکر جهانیان است؛ انعام، 90) و «قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمِیعاً» (بگو اى مردم! من رسول خدا به‌سوی همه شما هستم؛ اعراف، 158) که پیرامون جهانى بودن اسلام هستند نیز این تفسیر را تأیید مى‏کند.

همچنین نامه هاى فراوانى که پیامبر ص براى زمامداران بزرگ دنیا مانند کسرى و قیصر نوشت گواه دیگرى بر این موضوع هست.

 

منبع: تفسیر نمونه، ج‏5، ص 344 و 346