نعمت‌ها و رفاهی که قوم «عاد» به خاطر نافرمانی از دست دادند
درسی از صفحه صد و شصت قرآن کریم
خداوند نعمت‌ها و رفاهی که قوم «عاد» در آن بودند را چنین توصیف می‌کند که:
«وَ اذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ وَ بَوَّأَکُمْ فِی الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُیُوتاً فَاذْکُرُوا آلاءَ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِین»[1]
و به خاطر آورید هنگامی‌که (خدا) شما را پس از (قوم) عاد جانشینان (آنان) قرار داد و شما را در زمین مستقر ساخت، که در دشت هایش، قصرها مىگزینید و از کوهها خانه هایى مىتراشیدید؛ بنابراین نعمتهاى خدا را به یاد داشته باشید؛ و در زمین تبهکارانه فساد مکنید.
از این تعبیر چنین به نظر مىرسد که آنها محل زندگى خود را در تابستان و زمستان تغییر مىدادند، در فصل بهار و تابستان در دشت‌های وسیع و پربرکت به زراعت و دامدارى مىپرداختند و به همین جهت خانههاى مرفه و زیبایى در دشت داشتند و به هنگام فرارسیدن فصل سرما و تمام شدن برداشت محصول، به خانه هاى مستحکمى که در دل صخرهها تراشیده بودند و در مناطق امن و امانى قرار داشت و از گزند طوفان و سیلاب و حوادث برکنار بود آسوده‌خاطر زندگى مىکردند.[2]
نکته‌ی مهم این است که قوم عاد باوجود بهره‌مندی از این‌همه امکانات، ازآنجاکه مرتکب نافرمانی و طغیان و معصیت شدند، دچار عذاب سخت الهی گشتند.
بنابراین اقوام هرچقدر هم قدرت و ثروت داشته باشند، نباید به این قدرت و ثروتشان اعتماد کرده و خدا را نافرمانی نمایند؛ چراکه عذاب و قدرت الهی مافوق قدرت آنها است و خدا اگر بخواهد قدرتمندترین اقوام را هم عذاب خواهد کرد.