یکی از مهمترین شروط مدیریت در نهادهای اسلامی از منظر قرآن
درسی از صفحه صد و هشتاد و یک قرآن کریم
در دوران صدر اسلام که تسلط بر مکه در دست مشرکین بود، مشرکین خود را سرپرست و صاحب اختیار مسجدالحرام می‌دانستند و مسلمانان را از ورود به این مکان مقدس بازمی‌داشتند. (وَ هُمْ یَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرام)؛ ولی خداوند متعال آنها را شایستۀ سرپرستی مسجد الحرام ندانست و سرپرستی این مکان مقدس را فقط از برای کسانی معرفی کرد که با تقوا و پرهیزکار باشند:
(وَ ما کانُوا أَوْلِیاءَهُ إِنْ أَوْلِیاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُون).[1]
نکته: اگر چه این حکم دربارۀ مسجدالحرام گفته شده است، ولى در واقع شامل همه کانون هاى دینى و مساجد و مراکز مذهبى مى شود و متولیان و متصدیان آنها باید از پاکترین و پرهیزکارترین و فعالترین مردم باشند که این کانون ها را پاک و زنده و مرکز تعلیم و تربیت و بیدارى و آگاهى قرار دهند.[2]
بنابراین علاوه بر تدبیرو تخصص، یکی از مهمترین شروط مدیریت و سرپرستی در نهادهای اسلامی، تقوا و پرهیزکاری است. در سایۀ پرهیزکاری است که شخص مدیر، از کم کاری، خیانت و تعدی به حقوق دیگران پرهیز می‌کند و در این مدیریت، حدود الهی را رعایت خواهد کرد.
