چهار اصل کلی که محتوای آیات قرآن بر آن‌ها بنا نهاده شده است

خداوند در آیات اول تا سوم قرآن کریم، یکى از ویژگی‌هاى قرآن مجید را چنین بیان می‌کند که:

قرآن کتابى است که تمام آیاتش متقن و مستحکم است (کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ‏) و شرح و تفصیل و بیان تمام نیازمندیهاى انسان در زمینه زندگى فردى و اجتماعى مادى و معنوى، در آن بیان شده است (ثُمَّ فُصِّلَتْ‏) و از نزد خدایى که هم حکیم است و هم آگاه نازل شده است (مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ).

سپس محتوای کلی این کتاب را در چهار اصل کلی بیان می‌کند که دو اصل اول آن اعتقادی و دو اصل دیگر آن جنبه عملی دارد:

1. توحید و اینکه جز خداوند یگانه یکتا را نپرستید (أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ‏).

2. رسالت و اینکه رسول خدا صلّی الله علیه و اله سوى خداوند به سوی مردم تا آن‌ها را نسبت به نتیجه نافرمانیها و ظلم و فساد و شرک و کفر، بیم دهد و نسبت به اطاعت و پاکى و تقوا بشارت به سرنوشتى سعادتبخش دهد (إِنَّنِی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ وَ بَشِیرٌ).

3. اینکه از گناهان خویش استغفار کنند (وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ).

4. اینکه پس از پس از استغفار و پاک شدن گناهان به سوى او باز گردند (ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ‏).